 Marian Flis to w Polskim Związku Łowieckim postać szczególna. Stanowisko łowczego okręgowego w Lublinie opuścił w wyniku konsekwentnego działania ówczesnej Okręgowej Rady Łowieckiej w Lublinie i sporej grupy aktywnych myśliwych. Szybko jednak, jako wierny poddany został „przytulony” przez ówczesnego łowczego krajowego Lecha Blocha, który obdarzył Mariana Flisa kierowniczym stanowiskiem w Zarządzie Głównym na Nowym Świecie 35 w Warszawie. Marian Flis cieszył się niezwykłym uznaniem Lecha Blocha, który „obdarzył” go nie tylko wysoką pensją ale i możliwością pracy zaledwie kilka dni w tygodniu oraz zamieszkaniem w służbowych pokojach gościnnych zamiast ponoszenia wysokich kosztów wynajmu kwatery w Warszawie.
Także Piotr Jenoch nie zrezygnował z usług Mariana Flisa i obdarzał go takimi samymi względami jak jego poprzednik i duchowy przywódca Lech Bloch. Tak więc Marian Flis nadal korzystał z uprzywilejowanej pozycji pracując równocześnie na dwu pełnych etatach: w ZG PZŁ oraz jako pracownik naukowy na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie, gdzie także akceptowano jego częstą absencję. Marian Flis miast poświęcić się pracy naukowej rozwijał się w tym czasie finansowo będąc jednym z najaktywniejszych wykładowców na różnego rodzaju kursach i szkoleniach. Patrząc na programy szkoleń prowadzonych w Czempiniu można rzec, że Stacja w Czempiniu posiada monopol nawet na najbardziej prymitywne kursy, a Marian Flis posiada niemal monopolistyczną pozycję jako wykładowca i specjalista w każdej dziedzinie: od strzelań myśliwskich począwszy, a na weterynaryjnych oględzinach ubitej zwierzyny skończywszy. Szkoda tylko, że ocena profesjonalizmu, kultury osobistej i znajomości zagadnień będących przedmiotem jego wykładów jest niedoceniana przez wielu uczestników, a przez sporą ich grupę wręcz wyśmiewana. Osobiście uczestnicząc w jednym z kursów, na których Marian Flis zarabiał niezła kasę mogę stwierdzić, że rola Mariana Flisa jako wykładowcy sprowadzała się do roli operatora rzutnika, a jedyną wartością tego kursu było zaświadczenie wydawane kończące to niby szkolenie.
|
