Gdy w kolorze jarzębina
i korale są w czerwieni
wystrojone jak dziewczyna
rumieni się wśród promieni.
|
Niebo bierze skądś granaty
z lekka płynie ton jesieni
rozkwitają późne kwiaty
ciepłe noce w chłód odmieni.
|
Lecz na polach szumi zboże
ciężki kłos na żniwo czeka
później wstają ranne zorze
słonko ciepły świt odwleka.
|
Plonem będą spichrze pełne
zapach chleba się rozpłynie
pozostaną pola senne
i na wzgórzu i w dolinie.
|
Uciszyła się ptaszyna
ukryła gdzieś swoje głosy
czas wędrówki rozpoczyna
obawia się zimnej rosy.
|
Na ściernisko obok lasu
wyszła sarna z koźlętami
cichuteńko, bez hałasu
łowi głosy łyżeczkami.
|
Dusza miewa też tęsknoty
za tym latem strojnym w kwiaty
gdzieś ten widok słodki, złoty
w letnie dary tak bogaty.
|
Ciągnie światem znak jesieni
liście lekką żółć dostały
dni i noce nam odmieni
bór w kolorach stanie cały.
|
|
Edward Jędrzejuk - VIII/2002
|
