Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras Sędziowie WSA Olga Żurawska-Matusiak Andrzej Kołodziej (sprawozdawca) Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 marca 2014 r. sprawy ze skargi P.G. – Redaktora Naczelnego Dziennika "[...]" na odmowę Zarządu Głównego Polskiego Związku [...] zawartą w piśmie z dnia [...] listopada 2013 r. w pkt 3 w przedmiocie udzielenia informacji prasowej 1. uchyla zaskarżoną odmowę; 2. zasądza od Zarządu Głównego Polskiego Związku [...] na rzecz Redaktora Naczelnego Dziennika ,,[...]" kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Wnioskiem z dnia 4 września 2013 r. P. G. – Redaktor naczelny dziennika "[...]", wystąpił do Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego o udzielenie informacji prasowej dotyczącej spotkania zorganizowanego przez Zarząd Główny PZŁ w dniach [...]- [...] września 2013 r. w okolicach G., poprzez odpowiedzi na następujące pytania:

1. jaki był cel i program tego spotkania,

2. ilu było uczenisków spotkania i kto oraz w jakim charakterze był na nie zaproszony? w tym spoza PZŁ?

3. kto pokrywał koszty udziału w spotkaniu jego uczestników?

4. jeśli zakwaterowanie i wyżywienie na tym spotkaniu finansowane było prze PZŁ, to w jakiej wysokości poniesiono tego koszty?

5. ile sumarycznie wyniosły koszty organizacji spotkania opłacone przez Zarząd Główny PZŁ, w tym koszty wynajmu miejsca spotkania?

Wskazał przy tym, że w przypadku odmowy udzielenia informacji prasowej, wnosi o złożenie odmowy w ciągu 3 dni w trybie art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 ze zm.).

Wnioskodawca ponowił swoje żądanie w piśmie z dnia 17 października 2013 r.

W odpowiedzi Rzecznik Prasowy Polskiego Związku Łowieckiego pismem z dnia 4 listopada 2013 r. poinformował o celu spotkania oraz o tym, że w jego trakcie omówiono także sprawy wewnątrzorganizacyjne, a nadto o osobach biorących w nim udział.

Natomiast w odniesieniu do kwestii kosztów organizacji spotkania (pkt 3) poinformował, że stanowi on tajemnicę handlową przedsiębiorstwa, zaś Polski Związek Łowiecki został zobowiązany przez kontrahenta do nieudzielania informacji w tym zakresie.

W skardze na odmowę udzielenia informacji prasowej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie P. G.– Redaktor naczelny dziennika "[...]" zarzucił jej:

1. naruszenie art. 4 ust. 1 ustawy Prawo prasowe poprzez błędne przyjęcie, że zachodzą okoliczności odmowy udzielenia informacji prasowej przez Zarząd Główny PZŁ,

2. naruszenie art. 4 ust. 3 ww. ustawy poprzez niezachowanie wymagań, jakie powinna spełniać odmowa udzielenia informacji prasowej w postaci wskazania powodów odmowy.

W związku z tym wniósł o nakazanie udzielenia informacji w zakresie punktów 3, 4 i 5 wniosku z dnia 4 września 2013 r. lub o uchylenie odmowy i nakazanie powtórnego rozpatrzenia wniosku o informację prasową oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że w myśl art. 4 ust. 1 Prawa prasowego, Polski Związek Łowiecki jest obowiązany do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów informacja taka nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności. Podstawą prawną zaś tajemnicy, o której mowa w powołanym przepisie, mogą być tylko i wyłącznie przepisy rangi ustawowej, na co wskazuje się w orzecznictwie. Nie można zatem przyjąć, że wniosek skarżącego obejmował podanie informacji stanowiącej tajemnicę lub naruszał prawo do prywatności lub tajemnic określonych przez przepisy ustawowe.

Dane żądane we wniosku są informacjami o działalności Zarządu Głównego PZŁ, do których na podstawie Prawa prasowego prasa ma dostęp i nie naruszają one tajemnicy przedsiębiorstwa, której dotrzymania miał żądać kontrahent.

Skarżący stwierdził, że wniosek nie zawierał żądania podania umowy żadnego z kontrahentów, u którego Zarząd Główny opłacał organizację spotkania, tylko zmierzał do ustalenia sumarycznych kosztów imprezy i źródeł ich finansowania.

W odpowiedzi na skargę Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego wniósł o jej oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko, stwierdził, że ustawa Prawo prasowe zobowiązuje podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych, do udzielania informacji o swojej działalności, o ile na podstawie odrębnych przepisów informacja ta nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności. Na podstawie art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1503 ze zm.), przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności. Natomiast w niniejszej sprawie kontrahent, u którego zostało zorganizowane spotkanie, nie wyraził zgody na publiczne ogłoszenie kosztów i warunków organizacji spotkania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 ustawy z dnia 26 sierpnia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz. U. z 1984 r. Nr 5, poz. 24 ze zm.), dalej "upp", przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile na podstawie odrębnych przepisów informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności.

Niewątpliwie Polski Związek Łowiecki jest podmiotem niezaliczonym do sektora finansów publicznych oraz niedziałającym w celu osiągnięcia zysku, jest więc podmiotem obowiązanym w świetle upp.

Natomiast dziennik "[...]" mieści się w pojęciu prasy albowiem jak wynika z wypisu z Rejestru Dzienników i Czasopism prowadzonego przez Sąd Okręgowy w G., w dniu [...] czerwca 2005 r. wpisano pod numerem Rej. Pr. [...] tytuł prasowy pn. "[...]". Ponadto jako Redaktora naczelnego, uwidocznionoŁo w rejestrze P. K.G.

Stosownie do treści art. 4 ust. 3 upp, w przypadku odmowy udzielenia informacji, na żądanie redaktora naczelnego, odmowę doręcza się zainteresowanej redakcji w formie pisemnej, w terminie trzech dni; odmowa powinna zawierać oznaczenie organu, jednostki organizacyjnej lub osoby, od której pochodzi, datę jej udzielenia, redakcję, której dotyczy, oznaczenie informacji będącej jej przedmiotem oraz powody odmowy.

Z kolei w myśl art. 4 ust. 4 upp, odmowę, o której mowa w ust. 3 lub niezachowanie wymogów określonych w tym przepisie, można zaskarżyć do sądu administracyjnego w terminie 30 dni; w postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżeniu do sądu decyzji administracyjnych.

W ocenie Sądu treść pkt 3 pisma Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego, dalej "ZG PZŁ", podpisanego z upoważnienia przez Rzecznika Prasowego PZŁ M. M., stanowi odmowę udzielenia informacji prasowej. Zawiera bowiem oznaczenie jednostki organizacyjnej, od której pochodzi (ZG PZŁ), datę jej udzielenia (4 listopada 2013 r.), oznaczenie informacji będącej jej przedmiotem (koszt organizacji spotkania w dniach [...] – [...] września 2013 r.) oraz powód odmowy (tajemnica handlowa).

Należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 50 upp, postępowanie w sprawach wynikających z niniejszej ustawy prowadzi się na zasadach określonych w odrębnych przepisach, chyba że ustawa stanowi inaczej. W doktrynie przyjmuje się, że w sprawach dotyczących roszczeń dziennikarza o udzielenie informacji prasowej, zastosowanie mają przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) – J. Sobczak, Komentarz do art. 50 ustawy – Prawo prasowe, System Informacji Prawnej Lex. W związku z tym niezbędny element odmowy udzielenia informacji prasowej w postaci powodu odmowy, należy rozumieć jako uzasadnienie odmowy. Zatem nie może się ono ograniczać do stwierdzenia, że chodzi o tajemnicę handlową czy też tajemnicę przedsiębiorcy (jak wskazano w odpowiedzi na skargę).

Konieczne jest wykazanie, na czym ta tajemnica polega, a w przypadku tajemnicy przedsiębiorcy, że podjął on niezbędne działania w celu zachowania poufności informacji technicznych, technologicznych i organizacyjnych przedsiębiorstwa.

Takie rozumienie sformułowania "powodów odmowy" pozostaje w korelacji w powołaną treścią art. 4 ust. 4 upp.

W sytuacji bowiem, kiedy powód odmowy zostanie ograniczony do stwierdzenia, że jest nią tajemnica handlowa, sąd administracyjny jest pozbawiony możliwości merytorycznej oceny powodów odmowy.

Zasadny jest zatem w niniejszej sprawie zarzut naruszenia art. 4 ust. 3 upp, co skutkuje koniecznością uchylenia zaskarżonej odmowy.

Sąd nie jest natomiast w stanie odnieść się do zarzutu naruszenia art. 4 ust. 1 upp z uwagi na wskazany wyżej brak możliwości oceny powodów odmowy.

Rozpoznając wniosek ponownie Zarząd Główny PZŁ winien mieć na uwadze wskazane rozważania Sądu.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w związku z art. 205 § 1 powołanej ustawy.