Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2014 r. na rozprawie sprawy z wniosku R.A o wymierzenie Kołu Łowieckiemu grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy ppsa postanawia I. wymierzyć Kołu Łowieckiemu grzywnę w wysokości 50 zł (słownie: pięćdziesiąt złotych) za nieprzekazanie Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu skargi, odpowiedzi na skargę oraz akt sprawy; II. zasądzić od Koła Łowieckiego na rzecz wnioskodawcy R.A. kwotę 134 zł (sto trzydzieści cztery złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

R.A. - powołując się na art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako ustawa ppsa.) - złożył do tut. Sądu wniosek o wymierzenie "[...]" w D. grzywny w wysokości jednokrotnego średniego wynagrodzenia w gospodarce narodowej przyjmując za podstawę dane GUS za rok 2013, za naruszenie przepisu art. 54 § 2 ustawy ppsa. tj. za nieprzekazanie skargi sądowi. W uzasadnieniu wniosku podał, że w dniu 31 stycznia 2014 r. skierował pytanie w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej. Podał, że adresat podjął przesyłkę w dniu 2 lutego 2014 r. jednakże Koło Łowieckie nie udzieliło odpowiedzi na pytania dotyczące zadań realizowanych w ramach ustawy - Prawo łowieckie dotyczących roku gospodarczego 2010-2014. W związku z tym wysłał na adres Koła skargę adresowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Przesyłka została odebrana w dniu 20 lutego 2014 r., a zatem w terminie do 7 marca 2014 r. winna być przekazana do sądu administracyjnego. Ponieważ skarga nie została przekazana do sądu złożenie wniosku stało się konieczne.

W odpowiedzi na wniosek Prezes Zarządu "[...]"Koła Łowieckiego ""[...]"" w D. wniósł o umorzenie postępowania. Podał, że skarga, którą skarżący określa we wniosku jako adresowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, nigdy nie została dostarczona do Koła. Wskazał, że nie jest prawdziwe twierdzenie wnioskodawcy, że organ odebrał przesyłkę w dniu 20 lutego 2014 r., gdyż przesyłka która miał zawierać skargę do Sądu nie została odebrana przez adresata w związku z czym adresat nie zapoznał się z jej treścią i nie mógł wiedzieć, że zawierała ona skargę do sądu. Dodał, że nie wykonał dyspozycji art. 54 § 2 ustawy ppsa. gdyż faktycznie nie posiadał skargi i nie wiedział o jej istnieniu, co było spowodowane odmową odbioru przesyłki, która być może zawierała ten dokument. Odmowa odbioru przesyłki miała na celu uniknięcie kolejnych szykan ze strony osób związanych z portalem "[...]" i nieświadomie spowodowała brak możliwości formalnego wywiązania się z obowiązków wynikających z przepisów ustawy. Przyznał, że Koło Łowieckie nie przekazało skargi do sądu jednak jeszcze przed rozpoczęciem postępowania w niniejszej sprawie przedmiot skargi jakim była bezczynność na udzielenie informacji publicznej, został usunięty przez udostępnienie żądanych informacji w siedzibie Koła.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 54 § 1 ustawy ppsa. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. W myśl § 2 tego artykułu organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Stosownie zaś do art. 55 § 1 ustawy ppsa. w razie niezastosowania się do obowiązków,

o których mowa w art. 54 § 2 ustawy ppsa. sąd na wniosek skarżącego może orzec

o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 ustawy ppsa. Należy przy tym podkreślić, że zgodnie z art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r.

o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112 poz. 1198 ze zm.) do skarg rozpatrywanych w postępowaniach o udostępnienie informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, z tym że przekazanie akt i odpowiedzi na skargę następuje w terminie 15 dni od dnia otrzymania skargi.

Z powyższych uregulowań wynika, iż to sąd administracyjny jest adresatem skargi. Niezależnie zatem od stanowiska organu w kwestii dopuszczalności skargi, czy jej zasadności jego powinność sprowadza się do przekazania skargi wraz z aktami sprawy oraz odpowiedzią na skargę do sądu administracyjnego, w określonym ustawowo terminie, który w przypadku skargi z zakresu ustawy o dostępie do informacji publicznej wynosi

15 dni od daty jej wniesienia. Natomiast niewykonanie tego obowiązku skutkuje sankcją

w postaci możliwości wymierzenia przez sąd grzywny, o której mowa w art. 55 § 1 ustawy ppsa.

Podkreślić należy, że regulacja zawarta w art. 55 § 1 ustawy ppsa. zmierza do dyscyplinowania organów administracji publicznej do terminowego wykonywania obowiązków określonych w art. 54 § 2 ustawy ppsa. i wiąże się z powrotem ustawodawcy do pośredniego trybu wnoszenia skargi do sądu administracyjnego, mając na celu przeciwdziałanie przetrzymywaniu skarg przez organy administracji publicznej. Grzywna,

o której mowa w art. 55 § 1 ustawy ppsa. ma charakter mieszany: dyscyplinująco - restrykcyjny. Jest to więc środek, którego zastosowanie ma doprowadzić do wykonania przez organ obowiązku z art. 54 § 2 ustawy ppsa, zaś wyłączną materialnoprawną przesłanką takiego orzeczenia jest niewypełnienie tego obowiązku w terminie przewidzianym w tym przepisie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego

z dnia 5 lipca 2006 r. sygn. akt II OSK 1024/06, ONSAiWSA, 2006, Nr 6, poz. 156).

Rozstrzygając w kwestii wymierzenia grzywny, sąd powinien wziąć po uwagę wszystkie okoliczności sprawy, a więc między innymi przyczyny niewypełnienia przez organ obowiązków, a także czas, jaki upłynął od wniesienia skargi, oraz czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie grzywny organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska: Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011, s.381). Ponadto w uchwale z dnia 3 listopada 2009r. (sygn. akt II GSK 3/09, ONSAiWSA 2010/1/2) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że oprócz funkcji dyscyplinującej oraz represyjnej, wymierzenie grzywny z art. 55 § 1 ustawy ppsa. pełni również funkcję prewencyjną. Ukaranie organu służy bowiem także zapobieganiu naruszaniu prawa w przyszłości, zarówno przez ukarany organ, jak i przez inne organy.

W niniejszej sprawie należy uznać, że skarga R.A. została doręczona Kołu Łowieckiemu w dniu 20 lutego 2014 r. W tym dniu wprawdzie Prezes Koła odmówił przyjęcia przesyłki zawierającej skargę (okoliczność bezsporna), lecz zgodnie

z art. 47 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, jeżeli adresat odmawia przyjęcia pisma przesłanego mu przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia

23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe lub inny organ albo w inny sposób, pismo zwraca się nadawcy z adnotacją o odmowie jego przyjęcia i datą odmowy. W takim przypadku uznaje się, że pismo doręczone zostało w dniu odmowy jego przyjęcia przez adresata (analogicznie stanowi art. 74 ustawy ppsa.). Zatem termin do przekazania skargi wraz

z aktami sprawy upłynął w dniu 7 marca 2014 r. r. W tym terminie obowiązek ten nie został wykonany. Postępowanie organu w niniejszej sprawie niewątpliwie wypełnia zatem przesłankę określoną w art. 55 § 1 ustawy ppsa.

Wskazać należy, że powołany przepis art. 55 § 1 ustawy ppsa. Stanowi, że sąd "może" orzec o wymierzeniu organowi grzywny. Oznacza to, iż przy rozstrzyganiu wniosku należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym m.in. przyczyny niewypełnienia obowiązków, czas jaki upłynął od wniesienia skargi. Sąd może zatem uwzględnić wniosek skarżącego o wymierzenie grzywny nawet jeśli niewypełnienie przez organ obowiązku wynikało - jak wyjaśnił to Prezes Zarządu Koła - z nieświadomości co do konsekwencji określonych działań, np. niepodjęcia przesyłki pocztowej.

W tym stanie rzeczy Sąd orzekł o wymierzeniu grzywny za nieprzekazanie skargi wraz z aktami sprawy sądowi administracyjnemu. Ustalając jej wysokość Sąd uznał, że jest ona współmierna do stwierdzonego przez Sąd uchybienia organu i mieści się w granicach określonych w art. 154 § 6 ustawy ppsa. Wskazać należy, że ustalenie wysokości wymierzonej grzywny pozostawione zostało miarkowaniu sądu orzekającego w sprawie wniosku i sąd administracyjny nie jest w tym zakresie związany wnioskiem strony. Jedynie górna granica grzywny jest określona w art. 154 § 6 ustawy ppsa. Zgodnie z tym przepisem grzywnę wymierza się do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Sąd uznał, iż w okolicznościach niniejszej sprawy, wymierzona grzywna w kwocie 50 zł będzie stanowić adekwatną dolegliwość za niewykonanie ustawowego obowiązku polegającego nieprzekazaniu skargi. Sąd wziął przy tym pod uwagę wyjaśnienia Prezesa Zarządu Koła co do przyczyn nieprzekazania skargi, czyli nieświadomości co do konsekwencji niepodjęcia przesyłki, a także niewłaściwego interpretowania przepisów prawa co do obowiązku przekazania skargi. W związku z tym Sąd uznał, że ustalona kwota grzywny stanowić będzie dostateczną dolegliwość dla organu.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 55 § 1 ustawy ppsa. orzeczono jak

w sentencji postanowienia. O kosztach postępowania sądowego (obejmujących wpis i zwrot kosztów przejazdu środkiem komunikacji publicznej) orzeczono na podstawie art. 200 ustawy ppsa.