Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Paweł Zaborniak Sędziowie SO del. Elżbieta Mazur – Selwa WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi P. G. redaktora naczelnego dziennika "[...]" przeciwko Zarządowi Okręgowemu Polskiego Związku Łowieckiego w przedmiocie udzielenia informacji prasowej I. uchyla udzieloną informację odnośnie pkt 1, 2, 3; II. oddala skargę w zakresie pkt 4; III. zasądza od Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego na rzecz skarżącego P. G. redaktora naczelnego dziennika "[...]" kwotę 200 zł /słownie: dwieście złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Przedmiotem skargi P.G. – redaktora naczelnego dziennika "[...]" jest odmowa udzielenia informacji prasowej przez Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego w [...] z dnia [...] lipca 2013r., nr [...].

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

S.P. działając z upoważnienia Redaktora Naczelnego Dziennika "[...]" pismem z dnia [...] marca 2012 r. powołując się na art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. z 1984 r. Nr 5, poz. 24 ze zm.) zwanej dalej ustawą, zwrócił się do Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego (ZO PZŁ) w [...] o udzielenie następujących informacji:

1) kiedy M.C. złożył w ZO PZŁ w [...] wniosek o przyjęcie na staż i kiedy jego wniosek został rozpatrzony przez Zarząd Okręgowy?

2) jakie przesłanki kierowały ZO PZŁ w [...] o skierowaniu M.C. na staż akurat do KŁ "[...]", a nie innego koła w okręgu?

3) kiedy A.B. złożył wniosek o przyjęcie na staż i kiedy jego wniosek zostanie rozpatrzony przez ZO PZŁ w [...]?

4) czy znany jest w ZO PZŁ fakt ujawnienia przez A.B. nietrzeźwych kierujących przewożących broń myśliwską i czy fakt ten ma jakikolwiek związek z rozpatrzeniem jego wniosku o przyjęcie na staż?

W odpowiedzi na ww. pismo Przewodniczący Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w [...] pismem z dnia [...] marca 2012r., nr [...] poinformował, że zakres przedmiotowy stawianych pytań dotyczy sfery indywidualnej i niemożliwe staje się udzielenie na nie odpowiedzi. Rodzaj informacji żądanej przez S.P. nie dotyczy działalności Polskiego Związku Łowieckiego w rozumieniu ustawy prawo prasowe. Wskazał na brak upoważnienia redaktora naczelnego dla zwracającego się z pismem, co skutecznie utrudnia weryfikację jego zakresu oraz danych osoby upoważnionej.

P.G. występując jako redaktor naczelny dziennika "[...]" wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (WSA w Rzeszowie) skargę na odmowę udzielenia informacji prasowej przez Zarząd Okręgowy PZŁ w [...] w zakresie udzielenia informacji prasowej zgodnie z wnioskiem z dnia [...] marca 2012 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 3 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 542/12 uchylił odmowę udzielenia informacji prasowej Zarządu Okręgowego PZŁ w [...] z dnia [...] marca 2012 r., [...]

W uzasadnieniu Sąd wskazał, że ustawowe podstawy odmowy udzielenia informacji prasowej wyszczególnione w art. 4 ust. 1 ustawy to: objęcie na podstawie odrębnych przepisów żądanej informacji tajemnicą bądź, gdy udzielenie informacji naruszałoby prawo do prywatności oraz żądanie informacji, która nie dotyczy działalności obowiązanego do jej udzielenia. Sąd stwierdził, że pisemna odmowa udzielenia informacji z dnia [...] marca 2012 r. nie spełnia wymogów formalnych, wobec podania nieprzewidzianej w art. 4 ust. 1 ustawy podstawy odmowy. Zdaniem Sądu nie można uznać za spełnienie formalnych wymogów, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy podanie powodu odmowy innego niż ustawowy.

Sąd wskazał, że pierwsza przyczyna odmowy udzielenia informacji podana w piśmie z dnia [...] marca 2012r. sformułowana w ten sposób, że "zakres przedmiotowy stawianych pytań dotyczy sfery indywidualnej" nie odpowiada żadnej z podstaw ustawowych odmowy przewidzianych w art. 4 ust. 1 ustawy. Sąd zakwestionował też drugą przyczynę odmowy udzielenia informacji, że zakres żądanej informacji nie dotyczy działalności PZŁ. Sąd wyraził pogląd, że rozpatrywanie wniosków o przyjęcie na staż, kierowanie na staż do koła łowieckiego, niewątpliwie pozostaje w zakresie działalności PZŁ. Pojęcie "działalność" nie obejmuje jedynie wykonywania zadań przewidzianych w art. 34 ustawy Prawo łowieckie, lecz także kwestie organizacyjne i członkowskie, prowadzenie egzaminów, szkoleń, itp. Jeśli jednak materia ta wkraczałaby w sfery objęte tajemnicą bądź dotyczyła prawa do prywatności, to należy podać taki powód odmowy udzielenia informacji w tym zakresie, wówczas Sąd będzie uprawniony do oceny czy w istocie taka sytuacja zachodzi.

Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2013r., sygn. akt: I OSK 2438/12 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 lipca 2012r., sygn. akt II SA/Rz 542/12. W związku z powyższym skarżący zwrócił się do organu pismem z dnia [...] lipca 2013 r. z żądaniem wykonania wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 3 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 542/12.

W odpowiedzi na powyższe żądanie z dnia [...] lipca 2013 r. organ pismem z dnia [...] lipca 2013r., nr [...] odmówił udzielenia odpowiedzi na pytania nr 1 i 3, gdyż treść tych pytań dotyczy informacji o osobach prywatnych. Udzielenie odpowiedzi naruszałoby przepis art. 4 ust. 1 ustawy – prawo prywatności. Pytania dotyczą osób fizycznych oraz ich życia prywatnego, a zgodnie art. 47 Konstytucji każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Kwestie przynależności do organizacji, daty z tym związane są faktami stanowiącymi materią z życia osobistego podlegającej ochronie prawnej. Powodem odmowy jest również prawna ochrona dóbr osobisty określona w art. 23 i 24 kodeksu cywilnego

Odpowiadając na pytanie 2 ZO PZŁ w [...] wyjaśnił, że zgodnie z § 16 statutu PZŁ, właściwy zarząd okręgowy może zobowiązać koło łowieckie, znajdujące się na terenie jego działania do przyjęcia kandydata do odbycia stażu. W przedmiotowej sprawie skierowanie na staż nastąpiło do koła, które wybrał uprzednio kandydat, a które odmówiło mu przyjęcia.

W odpowiedzi na pytanie 4 Zarząd wyjaśnił, że nie jest mu znany fakt ujawnienia nietrzeźwych kierujących przewożących broń myśliwską, a co za tym idzie z uwagi na niezaistnienie tego zdarzenia, nie mogło mieć ono wpływu na inne zdarzenia.

W dniu 22 sierpnia 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarg P.G. – redaktora naczelnego dziennika "[...]" na odmowę udzielenia przez Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego w [...] informacji prasowej z wnioskiem o wymierzenie grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 3 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 542/12 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. akt I OSK 2438/12.

Skarga w zakresie odmowy udzielenia informacji prasowej została zarejestrowana pod sygnaturą II SA/Rz 812/13, a skarga na niewykonanie wyroku pod sygnaturą II SA/Rz 813/13.

Odmowie udzielenia informacji prasowej z dnia [...] marca 2012 r. skarżący zarzucił:

1) naruszenie art. 4 ust. 1 ustawy poprzez błędne przyjęcie, że zachodzą okoliczności odmowy udzielenia informacji prasowej przez Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego w [...]

2) naruszenie art. 4 ust. 3 ustawy poprzez niezachowanie wymagań jakie powinna spełniać odmowa udzielenia informacji prasowej w postaci wskazania powodów odmowy i zwłoka w jej udzieleniu.

W uzasadnieniu wskazał, że pomimo upływu ponad 3 miesięcy od momentu oddalenia skargi kasacyjnej, organ nie wykonał wyroku WSA w Rzeszowie i nie udzielił "żądanej informacji (w całości lub w części) ani też nie odmówił jej udzielenia (w całości lub części) w piśmie, które będzie spełniało wymogi formalne przewidziane w art. 4 ust.3 ustawy z uwzględnieniem wcześniejszych rozważań Sądu" (wyrok WSA w Rzeszowie sygn. akt II SA/Rz 542/12).

Chybionym po stronie organu jest powołanie się na art. 47 Konstytucji RP jako podstawy odmowy, ponieważ ujawnienie daty złożenia wniosku o przyjęcie na staż i daty rozpatrzenia tego wniosku mającego umocowanie ustawowe i przez organ ustawowo uprawniony (ustawa z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (Dz. U. z 2005 Nr 127, poz. 1066 ze zm.) nie jest działaniem naruszającym prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Wbrew stanowisku organu, data złożenia przez zainteresowanego wniosku o przyjęcie na określony ustawą staż w kole łowieckim, a tym bardziej data rozpatrzenia tego wniosku przez organ nie stanowią materii z życia osobistego podlegającej prawnej ochronie i należą do zakresu działalności organu, do której zalicza się również przyjmowanie i kierowanie zainteresowanych na staż kandydacki (art. 42 ust. 4 pkt 1 tej ustawy).

Chybionym jest również powoływanie się przez organ, w odmowie udzielenia informacji, na ochronę dóbr osobistych, o których traktuje art. 23 i art. 24 kodeksu cywilnego. Powołując się na art. 23 k.c. organ nie wskazał, jakie dobra osobiste miałyby zostać naruszone podaniem prasie dat wskazanych we wniosku o informację prasową, a na pewno nie były to przywołane przez ten przepis zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska. Natomiast art. 24 k.c. nie wymienia on żadnych dóbr osobistych, które mogłyby być działaniem organu naruszone. Dlatego też odmowa organu z dnia [...] lipca 2013 r. nie spełnia wymogów określonych w art. 4 ust. 3 ustawy, bo nie podaje powodów odmowy mającej ustawowe podstawy oraz udzielona została z naruszeniem terminu 3 dni, które należy liczyć, co najmniej od momentu otrzymania wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego przywołanego na wstępie, tj. około 10 czerwca 2013 r., kiedy to wyrok ten otrzymał skarżący.

Zgodnie z art. 1 ustawy i z Konstytucją RP, prasa korzysta z wolności wypowiedzi i urzeczywistnia praw obywateli do rzetelnego informowania, jawności życia publicznego oraz kontroli i krytyki społecznej. Z tych przyczyn ZO PZŁ w [...], jako organ w niniejszej sprawie, jest zobowiązany do udzielania prasie informacji o swojej działalności. Bronienie się przed udzieleniem odpowiedzi jest kolejnym naruszaniu art. 4 ust. 3 ustawy i może okazać się skutecznym sposobem na bezprawną odmowę udzielenia informacji prasowej.

W odpowiedzi na skargę Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego w [...] wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że wniosek o wymienienie grzywny z tytułu niewykonania wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 3 lipca 2012 r. (sygn. akt: II SA/Rz 542/12) oraz wyroku NSA (I OSK 2438/12) jest bezpodstawny, bowiem Sąd nie nakazał udzielenia odpowiedzi zgodnie z wnioskiem, a jedynie uchylił skarżoną odmowę, co spowodowało wydanie nowej.

Skarżony organ wykonał wyrok WSA w Rzeszowie niezwłocznie po wezwaniu skarżącego, co nastąpiło w terminie 7 dni, tak jak wnioskował w swym piśmie skarżący. Organ w sposób precyzyjny zastosował się do wskazań Sądu, natomiast niezadowolenie wnioskodawcy może być jedynie impulsem do zaskarżenia odmowy, a nie powodować wniosek o ukaranie grzywną skarżonego.

Skarżony podtrzymał uzasadnienie odmowy udzielenia informacji tak jak w piśmie przesłanym do wnioskodawcy.

Obecny na rozprawie pełnomocnik skarżącego S.P. – zatrudniony na podstawie umowy o pracę w dzienniku myśliwych "[...]" podtrzymał wnioski zawarte w skardze.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, zważył, co następuje:

Na wstępie niniejszych rozważań Sąd przedstawi przyczyny, dla których oddalił wniosek pełnomocnika ZO PZŁ w [...] z dnia [...] listopada 2013 r., który wpłynął do Sądu w dniu 21 listopada 2013 r. o zmianę terminu posiedzenia.

Przewodniczący Wydziału II Zarządzeniem z dnia 12 listopada 2013 r. wyznaczył termin rozprawy na dzień 11 grudnia 2013 r. Zawiadomienie o terminie rozprawy skierowane do radcy prawnego M.P. na adres PZŁ w [...] i odebrane 14 listopada 2013 r. W piśmie z dnia 20 listopada 2013 r. pełnomocnik ZO PZŁ w [...] zwrócił się o zmianę terminu posiedzenia wskazując, że w dniu 11 grudnia 2013 r. ma wyznaczone rozprawy przed Sądem Apelacyjnym w [...] oraz Sądem Okręgowym w [...], dlatego niemożliwym jest spełnienie art. 10 pkt 2 ustawy o radcach prawnych poprzez zapewnienie udziału radcy prawnego na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 r. Pismem z dnia [...] listopada 2013 r. pełnomocnik ZO PZŁ w [...] ponowił wniosek o zmianę terminu posiedzenia. Wyjaśnił, że terminy spraw przed wyżej wymienionymi Sądami zostały utrzymane. Dodatkowo podał, że okolicznością niemożliwą do przezwyciężenia jest fakt, że radca prawny M.D. – zatrudniony w PZŁ, mający zastąpić na rozprawie przed WSA w Rzeszowie w dniu 11 grudnia 2013 r. przedstawił zwolnienie lekarskie z dnia 27 listopada 2013 r., z treści którego wynika okres niezdolności do pracy od 25.11.2013 r. do 31.12.2013 r.

Stosownie do treści art. 109 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270) zwanej dalej p.p.s.a., nieobecność strony lub jej pełnomocnika powoduje odroczenie rozprawy tylko wtedy, gdy nieobecność wywołana jest nadzwyczajnym wydarzeniem lub inną znaną sądowi przeszkodą, której nie można przezwyciężyć. Konstrukcja tego przepisu, jak i brzmienie art. 7 p.p.s.a. wyrażającego zasadę szybkości postępowania, wyklucza poddawanie go wykładni rozszerzającej. Pojęcie nadzwyczajnego wydarzenia i niemożliwej do przezwyciężenia przeszkody zobrazowane zostało orzecznictwem zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok z 24 marca 2000 r. sygn. I PKN 546/99, OSNP 2001/15/482, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2006 r. sygn. akta II OSK 745/05 LEX nr 290149, z 17 października 2006 r. sygn. akt I OSK 1367/05 LEX nr 281361, z 27 lipca 2006 r. sygn. akt II OSK 237/06 LEX nr 266443, z 24 maja 2006 r. sygn. akt II OSK 864/05 LEX nr 236591, z 19 grudnia 2005 r. sygn. akt II OSK 304/05 LEX nr 190849, z 31 maja 2005 r. sygn. akt FSK 1806/04 LEX nr 171372, z 5 października 2004 r. sygn. akt FSK 44/04 ONSAiWSA 2005/4/72).

Za przyczynę uzasadniającą odroczenie rozprawy nie może zostać uznany udział pełnomocnika będącego radcą prawnym w tym samym dniu na rozprawie przed innym sądem. Należy tutaj wskazać, że z mocy art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. z 2010 r. nr 10, poz. 65 ze zm.) radca prawny może udzielić dalszego pełnomocnictwa (substytucji) radcy prawnemu lub adwokatowi. Takie nałożenie się terminów rozpraw wyznaczonych przez sądy jest wpisane w wykonywanie zawodu radcy pranego, a to dowodzi, że nie jest to okoliczność nadzwyczajnego charakteru w rozumieniu art. 109 p.p.s.a.

Dyspozycji przepisu art. 109 p.p.s.a. nie wypełnia sytuacja, w której pełnomocnik nie wykazał, przeszkody do nieprzezwyciężenia, a w szczególności nie wykazał, że nie mógł skorzystać z prawa do swego zastępstwa, do czego upoważniała go treść pełnomocnictwa, nie zawierającego jakichkolwiek ograniczeń w tym zakresie. Pełnomocnictwo z dnia [...] lipca 2013 r. udzielone przez ZO PZŁ w [...] nie zawierało w szczególności ograniczenia do udzielenia substytucji w ramach radców prawnych zatrudnionych przez PZŁ. Pełnomocnik strony skarżącej nie wykazał przyczyn uniemożliwiających reprezentowanie strony na rozprawie, co czyni wniosek o jej odroczenie niespełniający przesłanek z art. 109 p.p.s.a. Oceniając na gruncie niniejszej sprawy, czy warunki wskazane w art. 109 p.p.s.a. zostały spełnione należało mieć również na względzie uregulowanie zawarte w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP nakazujące rozpatrywanie spraw bez nieuzasadnionej zwłoki. Na dzień 11 grudnia 2013 r. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Rzeszowie wyznaczono 3 rozprawy z udziałem ZO PZŁ w [...] w imieniu, którego działa radca prawny M.P., a skarżącym jest redaktor naczelny dziennika "[...]" w G. Nadzwyczajne okoliczności skutkujące obowiązkiem odroczenia rozprawy nie dotyczyły pełnomocnika ZO PZŁ w [...] Nie może odnieść spodziewanego skutku w postaci odroczenia rozprawy, wywodzenie nadzwyczajnej z choroby innego radcy prawnego, który mógł być potencjalnym substytutem pełnomocnika, wobec braku ograniczenia udzielenia substytucji wynikającej z pełnomocnictwa.

Zgodnie z art. 153 p.p.s.a. ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia. Oznacza to, że ilekroć dana sprawa będzie przedmiotem ponownego rozpoznania przez sąd oraz organ administracji publicznej, będą one obowiązane podporządkować się ocenie prawnej wyrażonej w uzasadnieniu poprzednio wydanego wyroku, jeżeli nie zostanie on uchylony, nie ulegnie istotnej zmianie stan faktyczny sprawy lub zmianie nie ulegną przepisy prawa.

Taka właśnie sytuacja zaistniała w rozpoznawanej sprawie odnośnie oceny prawnej wyrażonej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Rz 542/12. W wyroku tym WSA w Rzeszowie przesądził, że Zarząd Okręgowy PZŁ w [...] jest podmiotem na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy do udzielania informacji prasowej. Sąd we wskazaniach, co do dalszego (art. 141 § 4 p.p.s.a.) podał, że organ będzie zobowiązany do udzielenia informacji (w całości lub w części) albo do odmowy jej udzielenia (w całości lub w części) w piśmie, które będzie spełniało wymogi formalne przewidziane art. 4 ust. 3 ustawy z uwzględnieniem wcześniejszych rozważań Sądu. W tych rozważaniach Sąd stwierdził, że nie można uznać za spełnienie formalnych wymogów, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy podanie powodu odmowy innego niż ustawowy. Sąd nie może badać merytorycznie zasadności odmowy przy podaniu jakiegokolwiek innego powodu odmowy, a przyjęcie odmiennej koncepcji prowadziłoby do konieczności wkraczania w ocenę i wyszukiwanie powodów niejako za podmiot, który w myśl prawa procesowego jest uprawniony do odmowy udzielenia informacji tylko w określonych ustawowo przypadkach. Sąd zakwestionował też drugą przyczynę odmowy udzielenia informacji, że zakres żądanej informacji nie dotyczy działalności PZŁ. Sąd wyraził pogląd, że rozpatrywanie wniosków o przyjęcie na staż, kierowanie na staż do koła łowieckiego, niewątpliwie pozostaje w zakresie działalności PZŁ. Pojęcie "działalność" nie obejmuje jedynie wykonywania zadań przewidzianych w art. 34 ustawy Prawo łowieckie, lecz także kwestie organizacyjne i członkowskie, prowadzenie egzaminów, szkoleń, itp. Jeśli jednak materia ta wkraczałaby w sfery objęte tajemnicą bądź dotyczyła prawa do prywatności, to należy podać taki powód odmowy udzielenia informacji w tym zakresie, wówczas Sąd będzie uprawniony do oceny czy w istocie taka sytuacja zachodzi.

W piśmie z dnia [...] lipca 2013 r. [...] Zarząd Okręgowy PZŁ odmówił udzielenia odpowiedzi na pytania nr 1 i 3 oraz udzielił odpowiedzi na pytania nr 2 i 4 zawartych w piśmie z dnia [...] marca 2012 r. P.G. - redaktora naczelnego dziennika "[...]".

Pytanie nr 1 z ww. pisma dotyczyło udzielenia odpowiedzi, kiedy M.C. złożył w ZO PZŁ wniosek o przyjęcie na staż i kiedy jego wniosek został rozpatrzony. Pytanie nr 3 było nakierowane na uzyskanie informacji o tym, kiedy A.B. złożył wniosek o przyjęcie na staż i kiedy jego wniosek zostanie rozpatrzony.

Odmawiając udzielenia odpowiedzi ZO PZŁ wskazał, że treść pytań dotyczy informacji o osobach prywatnych, a ich udzielenie naruszałoby art. 4 ust. 1 ustawy prawo prasowe – prawo do prywatności. taką ochronę daje też art. 47 Konstytucji RP zgodnie, z którym każdy ma prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym. Kwestie przynależności do organizacji, daty z tym związane stanowią materię z życia osobistego podlegające ochronie prawnej. Jako powód odmowy wskazano też przepisy zawarte w art. 23 i 24 kodeksu cywilnego i wynikającą z nich ochronę dóbr osobistych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są zobowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile na podstawie odrębnych przepisów informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa.

Dokonując oceny przyczyn, dla których ZO PZŁ w [..] odmówił udzielenia informacji prasowej Sąd stwierdził, że odmowa ta nie znajduje uzasadnienia prawnego, ani też zgodnie ze wskazaniami zawartymi w wyroku WSA w Rzeszowie z dnia 3 lipca 2012 r. nie podano powodów, dla których odmówiono udzielenia informacji.

Za ugruntowany w orzecznictwie sądowoadministracyjnym należy uznać pogląd, że Polski Związek Łowiecki raz jego zarządy okręgowe wykonują zadania z zakresu administracji publicznej. Zadania te wynikają z art. 34 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo Łowieckie (Dz. U.z 2005 r. Nr 127, poz. 1066 ze zm.). Związek realizuje również inne zadania powierzone mu przez ministra właściwego do spraw ochrony środowiska. Wymienione zadania nałożone na związek w drodze ustawy ze względu na ich cel mają charakter publiczny. O publicznoprawnym charakterze działalności PZŁ świadczy także konieczność odbycia przez osoby ubiegające się o uprawnienia do polowania, szkolenia prowadzone przez Związek określone w art. 42 ust. 4-7 Prawa łowieckiego. Z § 133 pkt 11 Statutu PZŁ wynika, że do zadań zarządu okręgowego należy szkolenie członków i kandydatów do Zrzeszenia (PZŁ). (por. wyrok NSA z 17.04.2007 sygn. akt I OSK 735/06, wyrok NSA z 05.04.2013 r. sygn. akt I OSK 89/13 dostępne na cbois.nsa.gov.pl).

Udzielenie informacji, o którą zwrócił się redaktor naczelny dziennika "[...]

" mieści się w pojęciu "swojej działalności", jakim posługuje się art. 4 ust. 1 ustawy. Pojęcie to dotyczy zarówno działalności ustawowej jak statutowej.

Prawo do prywatności jest nie tylko dobrem osobistym chronionym w krajowym porządku prawnym, ale również prawem chronionym konstytucyjnie (art. 47 Konstytucji RP) i w porządku międzynarodowym (art. 8 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r.). Zawarte w art. 47 Konstytucji prawo do ochrony życia prywatnego i rodzinnego nie stanowi jednak wartości absolutnej. Ograniczenia w korzystaniu z konstytucyjnie gwarantowanych praw i wolności określone w art. 31 ust. 3 Konstytucji muszą jednak pozostać w zgodzie z wyrażoną w nim zasadą proporcjonalności i nie mogą naruszać istoty tych wolności i praw.

Prawo do prywatności, to prawo do utrzymania swych danych oraz osobistych zwyczajów i zachowań w tajemnicy. Obejmuje zatem życie rodzinne i sąsiedzkie, życie w gronie przyjaciół, a także przekonanie religijne oraz światopogląd.

Przepis art. 23 k.c. wymienia dobra osobiste człowieka pozostające pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach w szczególności jak zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska,

Treść informacji, której domaga się wnioskodawca nie wkracza w sferę życia prywatnego M.C. i A.B., ani też nie narusza w żaden sposób dóbr osobistych wymienionych przez ustawodawcę w otwartym katalogu dóbr osobistych, na co wskazuje użycie zwrotu "jak w szczególności". Skoro jest to katalog otwarty, zatem zaliczenie określonej sfery działalności danej jednostki powinno być poprzedzone każdorazowo oceną ze względu na stan faktyczny i okoliczności konkretnej sprawy, aby oceniany zakres życia danego podmiotu uznać za dobro chronione prawem do prywatności, co uzasadnia wyłączenie obowiązku udzielenia informacji prasie.

W sytuacji, gdy osoba lub kilka osób ubiega się o dobro reglamentowane ze sfery działalności administracji publicznej, w tym przypadku uzyskaniem określonych uprawnień, to nie można odmowy udzielenia informacji prasowej uzasadniać naruszeniem dóbr osobistych. Z tych przyczyn Sąd uznał, że odmowa udzielenia informacji z przyczyn podanych przez OZ PZŁ w [...] dotycząca warunków odbywania stażu w kołach łowieckich narusza art. 4 ust. 1 ustawy. Prawo łowieckie nie zawiera przepisów, które objęłoby tajemnicą informacje o osobach ubiegających się o staż lub osobach odbywających ten staż w kołach łowieckich.

Nadto Sąd stwierdza, że żadnych przyczyn poza ogólnym odwołaniem się do prawa prywatności w odmowie udzielenia odpowiedzi Zarząd nie wskazał, a tę kwestię szczegółowo wyjaśnił WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 3 lipca 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 542/12. Wskazania zawarte w powołanym wyroku są wiążące również w niniejszej sprawie.

Sąd za uzasadnioną uznał również skargę w zakresie udzielenia informacji na pytanie nr 2, czyli o przesłanki, którymi kierował ZO PZŁ w [...] o skierowaniu M.C. na staż w KŁ "[...]", a nie do innego koła. ZO PZŁ w [...] podał, że zgodnie z § 16 Statutu PZŁ właściwy zarząd okręgowy może zobowiązać koło łowieckie, znajdujące się na terenie jego działania do przyjęcia kandydata do odbycia stażu. Skierowanie na staż nastąpiło do koła, które wybrał uprzednio kandydat, a które odmówiło mu przyjęcia.

W ocenie Sądu taka odpowiedź jest zbyt ogólnikowa, a w szczególności nie zostały podane przesłanki, którymi kierował się ZO PZŁ w [...] podejmując decyzję na podstawie § 16 Statutu PZŁ. Pytanie nr 2 należy odczytywać w związku funkcjonalnym z pytaniem nr 3, gdyż zachodzi sytuacja, w której dwie osoby w tym samym OZ PZŁ ubiegają się o odbycie stażu, przy czym wniosek podmiotu wymienionego w pkt 3 nie został rozpatrzony, a obecny na rozprawie pełnomocnik skarżącego w całości podtrzymał skargę.

Zgodnie z § 15 pkt 1 Statutu PZŁ osoba ubiegająca się o nabycie podstawowych uprawnień do wykonywania polowania, z wyjątkiem osób, o których mowa w § 18, składa wniosek o przyjęcie na staż w zarządzie koła łowieckiego, ośrodku hodowli zwierzyny lub właściwym zarządzie okręgowym. Przepis § 16 Statutu PZŁ stwarza zarządowi okręgowemu możliwość zobowiązania koła łowieckiego, znajdującego się na terenie jego działania do przyjęcia kandydata do odbycia stażu. Jest to forma nadzwyczajnego środka, z której zarząd okręgowy może skorzystać lub nie, gdyż działa w ramach uznania, o czym świadczy użycie zwrotu "może zobowiązać. Przesłanki, którymi kierował się zarząd okręgowy decydując się na działanie określone w § 16 Statutu PZŁ winny zostać podane w ramach informacji prasowej, o którą zwrócił się skarżący. Treść udzielonej odpowiedzi przez ZO PZŁ w [...] można zrównać z uchyleniem się od odpowiedzi ze względu na jej ogólnikowość.

W przypadku natomiast pytania 4 Sąd oddalił skargę jako nieuzasadnioną, ze względu na zbyt ogólnie sformułowaną treść pytania. W przypadku tego pytania zarówno odpowiedź twierdząca jak i negatywna jest udzieleniem odpowiedzi. ZO PZŁ w [...] udzielił odpowiedzi negatywnej, ale w świetle postawionego pytania nie można jej podważyć i uznać, że informacja nie została udzielona.

Z tych wszystkich powodów należało na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit a) p.p.s.a. uchylić zaskarżoną odmowę w pkt 1 i 3 oraz udzieloną informację w pkt 2, gdyż zostały wydane z naruszeniem art. 4 ust. 1 ustawy.

W zakresie udzielonej odpowiedzi w pkt 4 Sąd nie dopatrzył się naruszenia prawa i na podstawie art. 151 p.p.s.a. Sąd skargę oddalił.

Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w art. 200 p.p.s.a.