drukuj    zapisz    Powrót do listy

, Inne, Inne, Stwierdzono, iż bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i w pozostałym zakresie umorzono postępowanie, II SAB/Wa 396/14 - Wyrok WSA w Warszawie z 2014-10-03, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Wa 396/14 - Wyrok WSA w Warszawie

Data orzeczenia
2014-10-03 orzeczenie prawomocne
Data wpływu
2014-06-10
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Sędziowie
Adam Lipiński /przewodniczący sprawozdawca/
Ewa Grochowska-Jung
Iwona Dąbrowska
Hasła tematyczne
Inne
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Stwierdzono, iż bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i w pozostałym zakresie umorzono postępowanie
Powołane przepisy
Dz.U. 1984 nr 5 poz 24 art. 3a, art. 4, ust. 1 art. 11 ust. 1
Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe.
Dz.U. 2014 poz 782 art. 10, art. 12
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej - tekst jednolity
Dz.U. 2012 poz 270 art. 161 par. 1 pkt 3, art. 149 par. 1
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Ewa Grochowska-Jung, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2014 r. sprawy ze skargi P. G. - redaktora naczelnego dziennika "[...]" na bezczynność Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 2. umarza postępowanie w pozostałym zakresie; 3. zasądza od Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego na rzecz skarżącego P. G. - redaktora naczelnego dziennika "[...]" kwotę 100 (słownie: sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

P. G. – redaktor naczelny dziennika "[...]" wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę (uzupełnioną pismem z dnia [...] czerwca 2014 r.) na bezczynność Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego w udzieleniu mu informacji prasowej dotyczącej udostępnienie kopii korespondencji wymienianej w okresie lat 2013 - 2014 pomiędzy ZG PZŁ i Ministerstwem Środowiska na temat zmian treści rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania oraz znakowania tusz.

W uzasadnieniu skargi wskazał na art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe (Dz. U. z 1984 r. Nr 5, poz. 24 ze zm.) oraz na art. 3a powyższej ustawy, odwołujący się do przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.

W odpowiedzi na skargę Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego wniósł o umorzenie postępowania na zasadzie art. 161 § 1 pkt 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

W uzasadnieniu odpowiedzi wskazał, że przepisy ustawy Prawo prasowe nie mają w niniejszej sprawie zastosowania. PZŁ nie odmówił udzielenia informacji ale wskazał miejsce gdzie wnioskowana dokumentacja jest dostępna. Prawo prasowe przewiduje obowiązek udzielenia informacji o działalności danego podmiotu, nie nakłada jednak obowiązku dokonywania kopiowania dokumentacji i przesyłania jej wnioskującemu. Uwzględniając jednak, że z uzasadnienia skargi wynika, że wnioskodawca opierał swój wniosek także o przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, przy piśmie z dnia [...] czerwca 2014 r. przesłana mu została wnioskowana dokumentacja. W piśmie zaznaczono także, że stanowisko Związku dotyczące nowelizacji rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz znajdowało się na stronie internetowej Związku i wiadomość w tym zakresie posiadała redakcja dziennika "[...]".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie ustalił, co następuje.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. P. G.– redaktor naczelny dziennika "[...]" zwrócił się do Zarządu Głównego Polskiego Związku Łowieckiego o udzielenie informacji prasowej poprzez udostępnienie kopii korespondencji wymienianej w okresie lat 2013 - 2014 pomiędzy ZG PZŁ i Ministerstwem Środowiska na temat zmian treści rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania oraz znakowania tusz. W piśmie tym P. G. przywołał art. 4 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Prawa prasowego. ZG Polskiego Związku Łowieckiego pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. wskazał, iż powyższa korespondencja może zostać udostępniona do wglądu w dniach 11, 22, 28, 29 kwietnia 2014 r. w siedzibie ZG w godz. od 8.00 do 15.00 po uprzednim telefonicznym ustaleniu terminu. W piśmie z dnia [...] kwietnia 2014 r. P. G. wskazał na kosztowną podróż z [...] (siedziba redakcji dziennika "[...]") do [...] i poprosił o przesłanie kserokopii żądanych dokumentów, deklarując poniesienie przez redakcję dziennika kosztów sporządzenia kserokopii. ZG Polskiego Związku Łowieckiego pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. zaproponował zapoznanie się z tymi materiałami w siedzibie ZG PZŁ, po wcześniejszym telefonicznym ustaleniu wygodnego dla redaktora terminu. W tym stanie sprawy P. G. wniósł wyżej opisaną skargę, która wpłynęła do ZG PZŁ w dniu [...] czerwca 2014 r. W dniu [...] czerwca 2014 r. ZG PZŁ sporządził odpowiedź na skargę i w tym samym dniu przesłał zainteresowanemu kserokopie żądanych przez niego dokumentów. Skarżący w piśmie z dnia [...] czerwca 2014 r. przyznał fakt przesłania mu rzeczonych dokumentów.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w oparciu o wyżej stwierdzony i niesporny stan faktyczny sprawy, zważył, co następuje:

W obecnym stanie prawnym, zgodnie z treścią art. 3a Prawa prasowego, w zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej i dlatego żądana przez P. G. – redaktora naczelnego dziennika "[...]" informacja (mimo powołania się we wniosku o jej udostępnieni jedynie na Prawo prasowe) stanowi informacje publiczną w rozumieniu przepisów art. 1 ust. 1 i art. 6 ustawy o dostępie do informacji i wniosek o udostępnienie tej informacji został skierowany do podmiotu zobowiązanego w myśl art. 4 tej ustawy do udostępnienia takich informacji.

W treści odpowiedzi na skargę, Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego wskazał na powyższe prawne uwarunkowania i na fakt, jednoczesnego z odpowiedzą na skargę, udostępnienia żądanej informacji, poprzez przesłanie kserokopii stosownych dokumentów.

W ocenie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, bacząc na zakreślone w art. 12 w ustawie o dostępie do informacji publicznej (która ma tu bezpośrednie zastosowanie) terminy do udostępnienia informacji, Zarząd Główny Polskiego Związku Łowieckiego terminu ten przekroczył, co stanowi o jego bezczynności i trafności skargi w tym przedmiocie. Powyższe uzasadnia także zasądzenie na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania.

Jednakże zważywszy na niewielkie uchybienie terminowi do udostępnienia informacji publicznej oraz fakt, iż we wniosku inicjującym postępowanie skarżący przywołał jedynie art. 4 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Prawa prasowego, bezczynności tej nie można przypisać, jak tego żąda skarżący, znamion rażącego naruszenia prawa.

Ponieważ żądana informacja została udostępniona, dalsze procedowanie w tej materii stało się zbędne i dlatego, zgodnie z żądaniem ZG PZŁ, zawartym w odpowiedzi na skargę, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postępowanie umorzył.

Ustosunkowując się do twierdzeń odpowiedzi na skargę, iż stanowisko Związku dotyczące nowelizacji rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz znajdowało się na stronie internetowej Związku, co miałoby w rozumieniu art. 10 ustawy o dostępie do informacji publicznej zwalniać ten podmiot z udostępnienia informacji na żądanie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyjaśnia, iż twierdzenie to nie jest prawidłowe. Przedmiotem informacji udostępnionej na tzw. stronach BIB Zarządu Głównego Polskiego Związku było opublikowanie stanowiska Związku, natomiast wniosek o udostępnienie informacji dotyczył szerszego zagadnienia - udostępnienie kopii korespondencji wymienianej w okresie lat 2013 - 2014 pomiędzy ZG PZŁ i Ministerstwem Środowiska na temat zmian treści rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania oraz znakowania tusz – a zatem dotyczył zarówno pism Związku i Ministerstwa w powyższym przedmiocie.

Z wyżej przytoczonych powodów, stosując odpowiednio przepisy art. 161 § 1 pkt 3, art. 149 § 1 i art. 200 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji wyroku.



Powered by SoftProdukt