Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Krystyna Sidor (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędzia SO del. Arkadiusz Mrowiec, Protokolant Referent Bartłomiej Maciak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 października 2014 r. sprawy ze skargi P. G. - redaktora naczelnego na bezczynność Zarządu Okręgowego w przedmiocie udzielenia informacji prasowej I. zobowiązuje Zarząd Okręgowy do załatwienia wniosku P. G. - redaktora naczelnego dziennika z dnia 16 kwietnia 2014 r. w części dotyczącej udostępnienia informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że bezczynność Zarządu Okręgowego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Zarządu Okręgowego na rzecz P. G. - redaktora naczelnego 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

P. G. – redaktor naczelny dziennika "Ł." wniósł w dniu 11 czerwca 2014 r. (data nadania, k. 12) skargę na bezczynność Zarządu Okręgowego P. w L. polegającą na nierozpoznaniu wniosku z dnia 16 kwietnia 2014r. o udostępnienie informacji publicznej.

W skardze wyjaśnił, że we wniosku tym, dziennikarz dziennika "Ł." – S. P. wniósł o udostępnienie informacji poprzez wydanie kopii protokołu z kontroli przeprowadzonej w Kole Ł. nr .... "D." w S. w 2013 i 2014r., a w przypadku braku możliwości wykonania kopii o udostępnienie do wglądu z możliwością samodzielnego wykonania fotokopii.

W odpowiedzi na wniosek pismem z dnia 24 kwietnia 2014r. organ wskazał, że kopia tego protokołu została przesłana do Prokuratury Rejonowej w R., dlatego ze względu na dobro prowadzonego śledztwa, na obecnym etapie, organ nie może go w żadnej formie udostępnić.

Następnie w dniu 28 maja 2014r. redaktor naczelny dziennika "Ł." zwrócił się ponownie do Zarządu Okręgowego P. w L. z żądaniem sporządzenia odmowy lub udzielenia zawartych we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014r. informacji w ciągu 3 dni, jednak organ nie udzielił odpowiedzi, co uzasadnia skargę na jego bezczynność.

Przekazując Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Lublinie te skargę wraz z kserokopią korespondencji skierowanej do skarżącego, organ załączył pismo z dnia 17 czerwca 2014r. skierowane do P. G.

W piśmie tym organ poinformował skarżącego, że w związku z otrzymaniem odpowiedzi z Prokuratury Rejonowej w R., organ obecnie może udostępnić do wglądu kopię protokołu pokontrolnego, którego domaga się skarżący. Zaznaczył, że są to dokumenty zawierające dane osobowe, dlatego organ nie może udostępnić ich kopii, ani wyrazić zgody na samodzielne wykonanie fotokopii, jednak jest możliwe zapoznanie się z tym dokumentem w siedzibie organu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 3a ustawy z dnia 26 stycznia 1984r. - Prawo prasowe (Dz.U. z 1984r., Nr 5, poz. 24 ze zm.) – w zakresie prawa dostępu do informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198), zwanej dalej "u.d.i.p.".

O ile zatem zostanie ustalone, że wnioskodawca jest "prasą" w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo prasowe, żądanie dotyczy informacji stanowiącej informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. i zostało skierowane do podmiotu zobowiązanego do udzielenia takiej informacji, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2 u.d.i.p. – postępowanie w przedmiocie udostępnienia tej informacji toczy się – zarówno przed organem, jak i przed sądem administracyjnym w trybie u.d.i.p., dlatego skarga na bezczynność w niniejszej sprawie jest dopuszczalna.

Taka sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie.

Wniosek pochodzi bowiem od "prasy" w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo prasowe, zgodnie z którym pojęcie "prasa" obejmuje również zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmujące się działalnością dziennikarską. Został złożony przez dziennikarza dziennika "Ł." – S. P., a następnie podtrzymany przez redaktora naczelnego tego dziennika P. G., a zatem nie ma wątpliwości, że pochodzi on od "prasy".

Żądanie zostało skierowane do podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyżej wyroku z dnia 5 kwietnia 2013r., I OSK 89/13 - "Polski Z. jest podmiotem wykonującym zadania publiczne, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej. Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej do udzielenia informacji publicznej zobowiązane są nie tylko władze publiczne, ale także inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów. Analizując kompetencje Polskiego Z. wynikające z przepisów ustawy stwierdzić trzeba, że ustawodawca przekazał mu do realizacji zadania z zakresu administracji publicznej. Zadania te wynikają m. in. z art. 34 ustawy Prawo łowieckie. Tymi zadaniami są m. in.: prowadzenie gospodarki łowieckiej w obwodach wyłączonych z wydzierżawienia i w obwodach wydzierżawionych przez koła łowieckie, troska o rozwój łowiectwa i współdziałanie z administracją rządową i samorządową, jednostkami organizacyjnymi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i parkami narodowymi oraz organizacjami społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, a także w zachowaniu i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych dziko żyjących. Związek realizuje również inne zadania powierzone mu przez ministra właściwego do spraw ochrony środowiska. Wymienione zadania nałożone na związek w drodze ustawy ze względu na ich cel mają charakter publiczny (patrz. R. Stec, "Uprawianie łowiectwa i prowadzenie gospodarki łowieckiej. Uwarunkowania administracyjnoprawne, cywilnoprawne i organizacyjne.", Lex 2012). O publicznoprawnym charakterze działalności Polskiego Z. świadczy także konieczność odbycia, przez osoby ubiegające się o uprawnienia do polowania, szkolenia prowadzonego przez Z. (art. 42 ust. 4 -7 ustawy Prawo łowieckie)".

Żądane we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014r. informacje dotyczą protokołu kontroli przeprowadzonej w K., a taki protokół jako odzwierciedlający publiczną działalność Polskiego Z. (jego organu) jest informacją publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 i art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a tiret drugi u.d.i.p.

W sytuacji występującej w sprawie zastosowanie miały zatem – na mocy art. 3a Prawa prasowego – przepisy u.d.i.p.

Z przepisów u.d.i.p. wynika, że podmiot zobowiązany do udostępniania informacji publicznej ma obowiązek podjąć określone w tej ustawie czynności, nawet jeśli żądane informacje nie stanowią informacji publicznej - w terminie wskazanym w art. 13 u.d.i.p. tj. bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Jeśli zatem wniosek dotyczy informacji będącej informacją publiczną organ ma obowiązek:

1) udostępnić tę informację w formie czynności materialno – technicznej w sposób i w formie zgodny z wnioskiem (art. 13 ust. 1 u.d.i.p.) lub

2) wydać na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p. decyzję o odmowie jej udostępnienia w razie uznania, że zachodzą podstawy do takiej odmowy, np. wynikające z art. 5 u.d.i.p. lub

3) udzielić informacji, o których mowa w art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2 u.d.i.p., wyjaśniając przyczyny braku możliwości udostępnienia informacji w terminie bądź zgodnie z wnioskiem, przy jednoczesnym wskazaniu, w jakim terminie (nie dłuższym jednak niż 2 miesiące), w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie (w sytuacji powiadomienia wnioskodawcy o braku możliwości realizacji jego żądania w sposób lub w formie określonych we wniosku, ze wskazaniem innego sposobu lub formy bezzwłocznego udostępnienia informacji, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się (art. 14 ust. 2 u.d.i.p.) lub

4) poinformować pisemnie wnioskodawcę, że nie posiada żądanej informacji.

Jak wyżej wskazano, żądanie przez skarżącego zawarte we wniosku z dnia 16 kwietnia 2014r. dotyczyło informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p., gdyż dotyczyło informacji o sprawach publicznych, a wniosek został skierowany do podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej, mimo to - żadnej ze wskazanych powyżej czynności organ nie podjął w ustawowym 14-dniowym terminie, co świadczy o bezczynności tego organu. W szczególności pisemna informacja z dnia 24 kwietnia 2014r., że wniosek nie może być uwzględniony, ponieważ prowadzone jest przez Prokuraturę Rejonową w R. śledztwo, a jednym z dokumentów jest żądana "kopia protokołu"- nie pozwala na przyjęcie, że organ nie pozostawał w bezczynności. Okoliczność taka mogłaby ewentualnie stanowić podstawę wydania decyzji odmownej ze względu na okoliczności wskazane w art. 5 u.d.i.p. Brak jest również podstaw do przyjęcia, że organ nie posiadał "kopii" protokołu, co zwalniałoby go z jej udostępnienia. Bezspornie dokument protokołu pokontrolnego, którego żądał skarżący, należy do dokumentacji organu co zresztą sam organ przyznał w piśmie z dnia 17 czerwca 2014r. - okoliczność, że okresowo dokument ten (jego "kopia") był w posiadaniu Prokuratury nie zwalniał organu z rozpatrzenia wniosku skarżącego.

Z tych względów Sąd na podstawie art. 149 § 1 zdanie 1 P.p.s.a., zobowiązał Zarząd Okręgowy P. w L. do załatwienia wniosku skarżącego z dnia 16 kwietnia 2014r. w terminie 14 dni od daty zwrotu akt administracyjnych sprawy po uprawomocnieniu się wyroku.

Jednocześnie Sąd, na podstawie art. 149 § 1 zdanie 2 P.p.s.a., stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Oceniając tę kwestię Sąd wziął pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym fakt, iż zachowanie organu nie miało cech lekceważącego traktowania obowiązków nałożonych na niego z mocy u.d.i.p.; o kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 P.p.s.a.