Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Ewa Partyka /spr./ NSA Stanisław Śliwa Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 r. sprawy ze skargi P. G. redaktora naczelnego dziennika "[...]" na bezczynność Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej I. zobowiązuje Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego [...] do rozpatrzenia wniosku z dnia 1 sierpnia 2014 r. w zakresie udzielenia odpowiedzi dotyczącej urlopu wypoczynkowego Przewodniczącego Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego [...] oraz pkt 5 w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt sprawy organowi; II. umarza postępowanie w pozostałym zakresie; III. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; IV. zasądza od Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego [...] na rzecz skarżącego P. G. redaktora naczelnego dziennika "[...]" kwotę 357 zł /słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W dniu 25 września 2014 r. wpłynęła do Sądu skarga P.G., redaktora naczelnego dziennika "[..]", na bezczynność Zarządu Okręgowego [..] (dalej też ZO [..]) w sprawie udostępnienia prasie informacji publicznej na wniosek z dnia 1 sierpnia 2014 r., w której zarzucono naruszenie przez stronę przeciwną przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm. zwanej dalej udip).

Z uzasadnienia skargi wynika, że podaniem z dnia 1 sierpnia 2014 r. dziennikarz dziennika "[..]" K.M. wystąpił na podstawie art. 4 ust. 1 i art. art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.) do Zarządu Okręgowego [..] o udostępnienie informacji o tym, kto obecnie pełni funkcję przewodniczącego Zarządu i od jakiego dnia licząc od pierwszej kadencji, ile dni przebywał on na urlopie wypoczynkowym, urlopie bezpłatnym lub okolicznościowym w 2013 r., ile dni przebywał na zwolnieniu lekarskim w 2013 r., ile dni na delegacjach służbowych w 2013 r. oraz jakie sumarycznie koszty delegacji służbowych poniósł [..] z tytułu delegacji służbowych przewodniczącego Zarządu Okręgowego w 2013 r. Wskazano, iż do dnia wniesienia skargi pytający nie otrzymał jednak żadnej odpowiedzi mimo, że obowiązek jej udzielenia ciążył na Zarządzie z mocy art. 4 ust. 1 Prawa prasowego oraz przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej. Z uwagi na zakres żądanych informacji powinny one zostać udzielone w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej, a to z uwagi na dyspozycję art. 3a Prawa prasowego odsyłającego w zakresie dostępu prasy do informacji publicznej do ustawy o dostępie do informacji publicznej. Domagano się bowiem udostępnienia informacji o działalności organów związku łowieckiego jako informacji publicznej, a nie informacji prasowej.

Skarżący domagał się zobowiązania Zarządu Okręgowego [..] do udostępnienia żądanych informacji i orzeczenia o kosztach postępowania.

W odpowiedzi na skargę Przewodniczący Zarządu Okręgowego [..] przedstawił informacje stanowiące odpowiedź na prawie wszystkie zadane przez stronę skarżącą pytania. Jednocześnie w piśmie z dnia 2 października 2014 r. wyjaśniono, że wcześniej nie udzielono wnioskodawcy żądanych informacji, ponieważ nie było stronie wiadome, czy K.M. posiadał stosowne upoważnienie do działania w imieniu dziennika [..]. Dlatego zwrócono się do pytającego o nadesłanie kopii legitymacji dziennikarskiej oraz upoważnienia. Z podanych względów skarga na bezczynność winna ulec odrzuceniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje;

Sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, stosownie do art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.). Kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie wydawania przez nie decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie, innych niż wskazane wyżej aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach - art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) dalej zwana "P.p.s.a.". W myśl art. 149 § 1 P.p.s.a., Sąd, uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Biorąc pod uwagę okoliczność, że w piśmie z dnia 1 października 2014 r. ZO [..] nie udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania zadane w piśmie z 1 sierpnia 2014 r. ale też do dnia zamknięcia rozprawy nie załatwił również w inny sposób wszystkich żądań z pisma, należało stwierdzić, iż skarga jest przynajmniej w części zasadna.

W świetle zapisów ustawy - Prawo prasowe, w szczególności art. 25 ust. 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 7, art. 1 i 3a tej ustawy oraz przedstawionego na żądanie Sądu wypisu z rejestru dzienników i czasopism prowadzonego przez Sąd Okręgowy w [..] nr Rej. Pr [..] nie budzi wątpliwości legitymacja czynna redaktora naczelnego dziennika "[..]" P.G. jako kierującego redakcją, skoro w piśmie z dnia 1 sierpnia 2014 r. o udzielenie informacji zwracał się dziennikarz redakcji tego dziennika powołując się zresztą na działanie z upoważnienia wyżej wymienionego. Zarówno dziennikarz jak i redaktor naczelny konkretnego dziennika mieszczą się bowiem w pojęciu "prasa" w rozumieniu tej ustawy. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 Prawa Prasowego w rozumieniu ustawy prasa to nie tylko publikacje periodyczne, które nie tworzą zamkniętej, jednorodnej całości, ukazujące się nie rzadziej niż raz do roku, opatrzone stałym tytułem albo nazwą, numerem bieżącym i datą, a w szczególności: dzienniki i czasopisma, serwisy agencyjne, stałe przekazy teleksowe, biuletyny, programy radiowe i telewizyjne oraz kroniki filmowe; prasą są także wszelkie istniejące i powstające w wyniku postępu technicznego środki masowego przekazywania, w tym także rozgłośnie oraz tele - i radiowęzły zakładowe, upowszechniające publikacje periodyczne za pomocą druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania; prasa obejmuje również zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmujące się działalnością dziennikarską.

Domaganie się udzielenia informacji przez konkretnego dziennikarza nie przekreśla legitymacji do zaskarżenia bezczynności w tym przedmiocie przez redaktora naczelnego dziennika "[..]". W stanie faktycznym sprawy nie ma bowiem podstaw do przyjęcia, że K. M. działał imieniem własnym. To, że działał on na rzecz dziennika "[..]" wynika wprost z treści pisma z dnia 1 sierpnia 2014 r., ale i przede wszystkim z treści skargi. Interes prawny w tej sytuacji niewątpliwie ma więc redaktor naczelny dziennika – jako osoba kierująca na mocy art. 25 ust. 1 ustawy Prawo Prasowe jako jego redakcją (tak m.in. wyroki WSA w Lublinie z 6 maja 2014 r. sygn. akt II SAB/Lu 147/14, WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 20 maja 2014 r. sygn. akt II SAB/Go 120/14, WSA w Warszawie z 11.09. 2014 r. sygn. akt II SAB/Wa 328/14 i inne).

Zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem nie budzi też wątpliwości, że Zarząd Okręgowy [..] jest podmiotem, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 5 udip, a więc zobowiązanym do udostępnienia informacji publicznej z racji wykonywania przez Związek zadań publicznych wynikających m.in. z art. 34 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1226) i legitymowanym w sprawie bezczynności w przedmiocie udzielenia informacji publicznej (zob. m.in. uzasadnienie postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2007 r. sygn. I OSK 735/06, wyroku NSA z 5 kwietnia 2013 r. sygn. akt I OSK 89/13 – Lex 1368968).

W pierwszej kolejności zbadać należało jaki charakter miała informacja, której udostępnienia domagał się dziennikarz. Jej przedmiot decydował bowiem o zastosowaniu trybu, w którym powinna być udostępniona, a także przekładał się na wynik sprawy, której przedmiot został w skardze określony jako bezczynność w sprawie udzielenia prasie informacji publicznej.

Najbardziej miarodajną wykładnię pojęcia "informacja publiczna" przedstawił NSA w uzasadnieniach wyroków m.in. z dnia 30 października 2002 r. sygn. II SA 181/02 i 20 października 2002 r. sygn. II SA 1956/02 (powołaną za M. Jaśkowską [w:] "Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002 str. 28). Za takie informacje uznaje się informacje wytworzone przez władze publiczne oraz inne podmioty, które wykonują funkcje publiczne lub gospodarują mieniem publicznym (komunalnym lub Skarbu Państwa), jak również informacje odnoszące się do wspomnianych władz, osób i innych podmiotów, niezależnie od tego, przez kogo zostały wytworzone. W szczególności informacją taką, podlegającą udostępnieniu w trybie przepisów udip, jest informacja o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1 udip, w tym o przedmiocie ich działalności i kompetencjach, organizacji, osobie sprawującej funkcję przewodniczącego organu oraz o majątku, którym dysponują (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b), c), d) i f) udip). W ocenie Sądu informacje, których udzielenia domagał się dziennikarz K.M. w piśmie z dnia 1 sierpnia 2014 r. to informacje publiczne. Odnoszą się one bowiem do osoby wchodzącej w skład Zarządu Okręgu [..], pełniącej funkcję Przewodniczącego w tym organie. Wbrew żądaniu skargi Sąd nie był jednak uprawniony do rozstrzygania w niniejszym postępowaniu o zobowiązaniu do udostępnienia informacji, ponieważ w świetle art. 149 P.p.s.a. Sąd nie rozstrzyga sprawy merytorycznie a więc - czy co do zasady konkretna informacja może być udzielona czy też nie - za podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji.

W oparciu o nadesłane akta sprawy stwierdzić można, iż działania strony przeciwnej w reakcji na wniosek z dnia 1 sierpnia 2014 r. sprowadziły się do:

1) skierowania do Dziennika [..] pisma z dnia 11 września 2014 r., którym poproszono o "potwierdzenie czy p. M. pozostaje w stosunku pracy z redakcją dziennika [...] albo zajmuje się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowych na rzecz, z upoważnienia redakcji" – w takim przypadku podpisany pod pismem Przewodniczący ZO [..] J.C. poprosił o nadesłanie stosownego upoważnienia,

2) w odpowiedzi na skargę z dnia 1 października 2014 r. Przewodniczący ZO [..] udzielił odpowiedzi w pełni na pytania nr 1, 3 i 4 z pytania nr 2 nie odpowiedział ani w żaden inny sposób nie załatwił przedmiotu ilości dni przebywania przez przewodniczącego na urlopie wypoczynkowym, co do pytania nr 5 wskazał zaś, że "koszty działalności statutowej wyniosły ok. 1,5 tys. zł Nie ma oddzielnego konta do rozliczenia delegacji przewodniczącego".

Odpowiedź na skargę zawierająca w znacznej mierze odpowiedzi na poszczególne pytania została doręczona pełnomocnikowi skarżącego w dniu 10 października 2014 r. (z.p.o. k. 23 akt sprawy).

Po wniesieniu skargi na bezczynność w przedmiocie udzielenia prasie informacji publicznej, strona przeciwna nie powinna mieć już wątpliwości czy podpisany pod pismem z dnia 1 sierpnia 2014 r. sporządzonym na papierze firmowym dziennika "[..]" K.M. to dziennikarz tego dziennika działający na rzecz i z upoważnienia redakcji. Wynika to wprost z uzasadnienia skargi. Tym samym dopiero w skardze redaktor naczelny potwierdził okoliczności, których potwierdzenia domagał się Przewodniczący ZO [..] w piśmie z dnia 11 września 2014 r. Zdaniem Sądu osoba podająca się za dziennikarza powinna wykazać tę okoliczność na żądanie podmiotu, do którego się zwraca z ramienia redakcji. W przeciwnym wypadku nie musi być traktowana jak "prasa" tylko jako podmiot żądający udostępnienia informacji publicznej we własnym imieniu i na swoją rzecz. Bez potwierdzenia tych okoliczności poprzez wylegitymowanie się legitymacją dziennikarską (odpisem, skanem itp.), bądź przez osobę reprezentującą redakcję – a więc redaktora naczelnego (wykazanego poprzez złożenie odpisu z rejestru czasopism), to tej osobie przysługuje legitymacja do złożenia skargi na bezczynność w przedmiocie udzielenia informacji publicznej. Do takiej osoby przepisy udip mają zastosowanie wprost a nie poprzez art. 3a ustawy Prawo prasowe. Potwierdzenie zaś statusu tej osoby przez redaktora naczelnego dziennika jest niejako potwierdzeniem (umocowaniem) zdziałanych przez dziennikarza czynności, co sprawia, że w tym przypadku mamy do czynienia z prasą w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo prasowe i w takim przypadku legitymację procesową ma także redaktor naczelny.

W ocenie Sądu, wobec wniesienia przez redaktora naczelnego dziennika "[..]" (który w myśl art. 7 ust. 2 pkt 7 w zw. z art. 25 ust. 1 i 4 ustawy - Prawo prasowe jest podmiotem legitymowanym do takich działań) skargi, organ nie mógł mieć już żadnych wątpliwości, że podpisany pod pismem z dnia 1 sierpnia 2014 r. na papierze firmowym dziennika "[..]" K.M. jest dziennikarzem tego dziennika. Od dnia, w którym Zarząd Okręgowy [..] mógł zapoznać się ze skargą na bezczynność rozpoczął więc bieg termin do załatwienia wniosku prasy z dnia 1 sierpnia 2014 r. Mimo tego, do momentu zamknięcia rozprawy – a chwila ta jest miarodajna dla rozstrzygnięcia sprawy – skarżony organ nie załatwił wszystkich żądań – pytań z tego pisma. Bez znaczenia pozostaje, że w w/w piśmie dziennikarz domagając się udzielenia odpowiedzi na żądane pytania powołał się na przepisy art. 4 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Prawa prasowego. Istotne jest bowiem, że żądana informacja to informacja publiczna, o czym wyżej była mowa.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe, na który powołał się dziennikarz, przedsiębiorcy i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane do udzielenia prasie informacji o swojej działalności, o ile na podstawie odrębnych przepisów, informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności (ust. 1). W przypadku odmowy udzielenia informacji, na żądanie redaktora naczelnego, odmowę doręcza się zainteresowanej redakcji w formie pisemnej, w terminie trzech dni; odmowa powinna zawierać oznaczenie organu, jednostki organizacyjnej lub osoby, od której pochodzi, datę jej udzielenia, redakcję, której dotyczy, oznaczenie informacji będącej jej przedmiotem oraz powody odmowy (ust. 3). Odmowę, o której mowa w ust. 3, lub niezachowanie wymogów określonych w tym przepisie, można zaskarżyć do sądu administracyjnego w terminie 30 dni; w postępowaniu przed sądem stosuje się odpowiednio przepisy o zaskarżaniu do sądu decyzji administracyjnych (ust. 4).

Przedmiotowy wniosek strony skarżącej z dnia 1 sierpnia 2014 r. nie podlegał jednak załatwieniu przez ZO [..] w trybie art. 4 Prawa prasowego. W konsekwencji nie można uznać, że nieudzielenie skarżącemu informacji zgodnie z treścią tego wniosku stanowi odmowę udzielenia informacji prasowej, o której mowa w ust. 3 powyższego przepisu, a która podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego w trybie jego ust. 4 w zw. z art. 3 § 3 P.p.s.a.

Trzeba wyjaśnić, iż w dotychczasowym orzecznictwie sądów administracyjnych, istotnie za właściwy dla udzielenia prasie informacji przez [..] każdorazowo, niezależnie od charakteru żądanej informacji, przyjmowano tryb uregulowany w art. 4 Prawa prasowego. W każdym razie w większości orzeczeń okoliczność ta nie była kwestionowana (por. m.in. wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2007 r., sygn. akt I OSK 735/06; wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1767/07 oraz wyroki WSA w Lublinie: z dnia 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt II SA/Lu 529/12, z dnia 23 października 2012 r., sygn. akt II SA/Lu 372/12, z dnia 29 marca 2013 r., sygn. akt II SA/Lu 49/13 – dostępne na stronie internetowej: "orzeczenia.nsa.gov.pl").

Jak podkreślił WSA w Lublinie w uzasadnieniu wyroku z dnia 6 maja 2014 r. sygn. akt II SAB/Lu 147/14, taka wykładnia powołanego wyżej przepisu pomijała jednak treść poprzedzającego go art. 3a ustawy Prawo prasowe, na co zasadnie zwrócono uwagę w wydanych ostatnio orzeczeniach Naczelnego Sądu Administracyjnego, np. uzasadnieniu wyroku z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 89/13 oraz postanowienia z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 319/13, a stanowisko to skład orzekający w niniejszej sprawie w pełni podziela. Przepis powyższy, dodany do ustawy Prawo prasowe w wyniku jej nowelizacji dokonanej przez art. 24 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej stanowi, że w zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej stosuje się przepisy udip. Z powyższych regulacji wynika zatem, że udostępnianie informacji publicznej prasie odbywa się w trybie udip. Natomiast art. 4 ust. 1 Prawa prasowego poszerza katalog podmiotów zobowiązanych do udzielania prasie informacji o podmioty niewymienione w udip, tj. o przedsiębiorców i podmioty niezaliczone do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku.

W konsekwencji dla wskazania właściwego trybu dostępu do określonej informacji, w sytuacji, gdy wnioskuje o nią prasa, decydujące znaczenie ma ocena charakteru tej informacji oraz charakteru adresata wniosku. Wówczas, gdy wniosek taki będzie dotyczył informacji publicznej i zostanie skierowany do podmiotu zobowiązanego na mocy art. 4 ust. 1 udip do udostępniania informacji publicznych, właściwym dla jego załatwienia będzie tryb określony w przepisach udip. Taka właśnie sytuacja zachodzi w tej sprawie. Sąd orzekający w niniejszym składzie zauważa, że gdyby informacja publiczna nie mieściła się w pojęciu informacji prasowej i gdyby w każdym wypadku, gdy pyta prasa, należało stosować Prawo prasowe niezależnie od przedmiotu żądanej informacji, przepis art. 3a tej ustawy byłby zbędny.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 4 ust. 1 udip do udzielenia informacji publicznej zobowiązane są nie tylko władze publiczne, ale także inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

[..] jest natomiast podmiotem wykonującym zadania publiczne, a przez to objętym regulacją powyższego unormowania. Jak wskazano w powołanym wcześniej uzasadnieniu wyroku NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 89/13, ustawodawca w art. 34 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie przekazał temu podmiotowi szereg zadań z zakresu administracji publicznej, w tym m. in.: prowadzenie gospodarki łowieckiej w obwodach wyłączonych z wydzierżawienia i w obwodach wydzierżawionych przez koła łowieckie, troskę o rozwój łowiectwa i współdziałanie z administracją rządową i samorządową, jednostkami organizacyjnymi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i parkami narodowymi oraz organizacjami społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, a także w zachowaniu i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych dziko żyjących. Związek realizuje również inne zadania powierzone mu przez ministra właściwego do spraw środowiska. Wymienione zadania nałożone na związek w drodze ustawy ze względu na ich cel mają charakter publiczny (por. R. Stec: "Uprawianie łowiectwa i prowadzenie gospodarki łowieckiej. Uwarunkowania administracyjnoprawne, cywilnoprawne i organizacyjne.", Lex 2012). Wymaga podkreślenia, iż powyższe zadania mogą być realizowane również przez organy okręgowe Związku, w tym jego zarządy okręgowe (art. 32a ust. 4 ustawy Prawo łowieckie).

Publicznoprawny charakter działalności [..] przesądza również o tym, że żądane w niniejszej sprawie informacje związane z osobą i wykonywaniem funkcji Przewodniczącego Zarządu Okręgowego [..] stanowią informację publiczną. Żądane informacje dotyczą majątku ZO [..] i osoby sprawującej funkcję Przewodniczącego ZO [..], w tym okoliczności związanych ze sprawowaniem tej funkcji. W myśl zaś art. 1 ust. 1 udip informację publiczną stanowi każda informacja o sprawach publicznych. Jeszcze raz podkreślić należy, iż w szczególności informacją, podlegającą udostępnieniu w trybie przepisów udip, jest informacja o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1 udip, w tym o przedmiocie ich działalności i kompetencjach, organizacji, osobie sprawującej funkcję przewodniczącego organu oraz o majątku, którym dysponują (art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b), c), d) i f) udip).

Skoro w świetle powyższych ustaleń nie budzi wątpliwości, że będący przedmiotem niniejszej sprawy wniosek z dnia 1 sierpnia 2014 r. dotyczył informacji o charakterze publicznym i został skierowany do podmiotu wykonującego zadania publiczne, należy jeszcze raz stwierdzić, że pomimo, iż żądanie to pochodziło od prasy w rozumieniu art. 7 ust 2 pkt 1 Prawa prasowego, stosownie do art. 3a tej ustawy podlega ono rozpatrzeniu przez ZO [..] w trybie przewidzianym w udip, a nie w art. 4 Prawa prasowego. Oznacza to, że ewentualny brak odpowiedzi na przedmiotowe żądanie nie mógł zostać uznany za odmowę udzielenia informacji, lecz jedynie za bezczynność w tym przedmiocie, na którą redaktorowi dziennika "[..] " przysługuje skarga do sądu administracyjnego w trybie art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 319/13).

Mając zatem na uwadze, że skarżący jako przedmiot skargi oznaczył bezczynność w przedmiocie udzielenia prasie informacji publicznej zgodnie z wnioskiem z dnia 1 sierpnia 2014 r., Sąd ocenił, czy ZO [..] dopuścił się bezczynności w sprawie rozpatrzenia przedmiotowego wniosku, który – stosownie do art. 3a Prawa Prasowego – był zobowiązany rozpoznać w trybie przepisów udip.

Dokonując oceny zarzucanej ZO [..] bezczynności należy wyjaśnić, że zgodnie z utrwalonym poglądem orzecznictwa stan ten zachodzi wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie właściwy organ (lub - jak na gruncie udip - inny podmiot wykonujący zadania publiczne) nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale – mimo istnienia ustawowego obowiązku – nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności określonej w art. 3 § 2 pkt 1-4a P.p.s.a. (por. uzasadnienia wyrów NSA: z dnia 20 lipca 1999 r., sygn. akt I SAB 60/99 oraz z dnia 22 września 2010 r., sygn. akt II OSK 1904/09).

Na gruncie spraw z zakresu informacji publicznej bezczynność zachodzi w szczególności wówczas, gdy podmiot zobowiązany do udostępniania informacji publicznych, pomimo dysponowania żądaną informacją publiczną, nie udostępnia jej zgodnie z art. 13 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 udip, tj. bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, bądź też w tym terminie nie wydaje na podstawie art. 16 ust. 1 udip decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej (co jest uzasadnione np. wobec stwierdzenia, że żądana informacja objęta jest ograniczeniem opisanym w art. 5 ust. 1 i 2 udip). Zaznaczyć należy, że w razie odmowy udostępnienia informacji publicznej, do wydania rozstrzygnięcia w tym przedmiocie, w formie odpowiadającej decyzji administracyjnej, obowiązane są na mocy art. 17 ust. 1 udip poza organami administracji publicznej również inne podmioty wymienione w art. 4 udip.

Z przepisów udip wynika, że podmiot zobowiązany do udostępniania informacji publicznej ma obowiązek podjąć określone w tej ustawie czynności, w terminie wskazanym w art. 13 udip tj. bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Jeśli zatem wniosek dotyczy informacji będącej informacją publiczną organ ma obowiązek:

1) udostępnić tę informację w formie czynności materialno – technicznej w sposób i w formie zgodny z wnioskiem (art. 13 ust. 1 udip) lub

2) wydać na podstawie art. 16 ust. 1 udip decyzję o odmowie jej udostępnienia w razie uznania, że zachodzą podstawy do takiej odmowy, np. wynikające z art. 5 udip lub

3) udzielić informacji, o których mowa w art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2 udip, wyjaśniając przyczyny braku możliwości udostępnienia informacji w terminie bądź zgodnie z wnioskiem, przy jednoczesnym wskazaniu, w jakim terminie (nie dłuższym jednak niż 2 miesiące), w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie (w sytuacji powiadomienia wnioskodawcy o braku możliwości realizacji jego żądania w sposób lub w formie określonych we wniosku, ze wskazaniem innego sposobu lub formy bezzwłocznego udostępnienia informacji, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się (art. 14 ust. 2 udip) lub

4) poinformować pisemnie wnioskodawcę, że nie posiada żądanej informacji.

5) w razie ustalenia, że żądana informacja stanowi tzw. informację przetworzoną, organ powinien wezwać do wykazania w oznaczonym terminie, szczególnej istotności dla interesu publicznego, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 udip jeśli wnioskodawca nie wykazał już tej okoliczności.

Jak wyżej wskazano, po części odpowiedź została udzielona już po złożeniu skargi. Z dniem doręczenia odpisu odpowiedzi na skargę pełnomocnikowi strony skarżącej redaktor naczelny mógł się zapoznać z tymi odpowiedziami. Informacja co do tego kto pełni funkcję przewodniczącego ZO [..] została zresztą podana wobec podpisania się przez tę osobę pod pismem z dnia 11 września 2014 r. W zakresie, w jakim odpowiedzi zostały udzielone Sąd umorzył postępowanie na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a. Zobowiązanie przez Sąd do załatwienia wniosku z dnia 1 sierpnia 2014 r. było bowiem w tej sytuacji zbędne.

W świetle odpowiedzi udzielonej na pytanie 5 należało w tym zakresie potraktować jako informację przetworzoną, skoro nie było możliwe bez konieczności podjęcia dodatkowych czynności ze strony ZO [..] udzielenia odpowiedzi na to pytanie. Jak wyżej wskazano, w takim przypadku organ jeśli nie wynikało to z treści pisma powinien wezwać do wykazania okoliczności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 1 udip. Mógł też ewentualnie zażądać pokrycia kosztów "przetworzenia" danych w celu uzyskania tej informacji, pamiętając, że nie można jednak uzależniać udzielenia informacji od uprzedniego uiszczenia opłaty. ZO [..] nie postąpił w taki sposób poprzestając na podaniu pełnej wysokości kosztów działalności statutowej.

W świetle powyższego Sąd zobowiązał do rozpoznania wniosku z pisma z dnia 1 sierpnia 2014 r. w takim zakresie, w jakim na dzień zamknięcia rozprawy nie został on w pełni rozpoznany na podstawie art. 149 § 1 P.p.s.a.

Biorąc pod uwagę fakt, że K.M. nie przedstawił legitymacji dziennikarskiej a skarżący jako redaktor naczelny potwierdził fakt, że jest to jednak dziennikarz dziennika "[..]" dopiero w treści skargi, zdaniem Sądu dopiero od momentu, kiedy ZO [..] mógł się zapoznać z treścią skargi należy liczyć bieg termin do załatwienia pisma z dnia 1 sierpnia 2014 r. o udzielenie informacji. Skarga wpłynęła – jak wynika z odcisku prezentaty – w dniu 23 września 2014 r., zaś odpowiedź na większość pytań zawarto w odpowiedzi na skargę doręczonej pełnomocnikowi strony skarżącej w dniu 10 października 2014 r. Na dzień zamknięcia rozprawy oczywiste więc jest uchybienie terminom wynikającym z wyżej powołanych przepisów udip, ale w ocenie Sądu nie jest to rażące a więc szczególnie drastyczne uchybienie.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 200 P.p.s.a. Na zasądzone koszty składają się: wpis od skargi w kwocie 100 zł, wynagrodzenie pełnomocnika – radcy prawnego stosownie do § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (...) (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 490) oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa.