Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Władysław Kulon (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Julia Szczygielska, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant starszy referent Katarzyna Leśniowska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 26 lutego 2015 r. sprawy ze skargi P. G.- redaktora naczelnego dziennika "Ł." na bezczynność Zarządu Okręgowego P[...] w L. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Zarząd Okręgowy P[...] w L. do rozpatrzenia wniosku dziennika " Ł." z siedzibą w G. z dnia 7 października 2014 r. o udzielenie informacji w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że bezczynność Zarządu Okręgowego P[...] w L. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Zarządu Okręgowego P[...] w L. na rzecz skarżącego kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

P.G. redaktor naczelny dziennika ,,Ł." reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Zarządu Okręgowego P[...] w L., (dalej ZO P[...]), w zakresie udzielenia informacji publicznej. Skarżący wskazując na art. 3 § 2 pkt 8 w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 oraz art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej p.p.s.a.) podniósł nieudzielenie prasie informacji publicznej na wniosek z dnia 7 października 2014 r., w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112 poz. 1198 ze zm. - dalej "u.d.i.p."), w związku z art. 3a ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. z 1984 r Nr 5, poz. 24 ze zm. - dalej u.p.p.).

Wskazując na powyższe regulacje prawne w żądaniach skargi wniesiono o nakazanie udzielenia informacji zgodnie z wnioskiem w ciągu 14 dni oraz zasądzenia kosztów postępowania uwzględniających koszty zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu skargi podano, że dziennikarz dziennika "Ł." K. M. wnioskiem z dnia 7 października 2014 r., w którego podstawie wskazano art. 4 ust. 1 i art. 11 ust. 1 u.p.p. zwrócił się do ZO P[...] w L. o udzielenie informacji poprzez nadesłanie kopii protokołów i podjętych uchwał z posiedzeń ZO P[...] odbytych w 2014 r. w formie kserokopii, przesyłką pocztową lub skanów pocztą email. Do dnia wniesienia skargi organ nie udzielił informacji, ani nie wykonał żadnej czynności w sprawie, o których stanowi u.d.i.p. Jakkolwiek skarżący w dniu 16 października 2014 r. otrzymał pismo z dnia 14 października 2014 r., w którym organ zaprosił do swojej siedziby w celu zapoznania się z wnioskowanymi informacjami, w jego ocenie doszło do postępowania niezgodnego z art. 14 u.d.i.p., ponieważ miała miejsce próba zmiany formy udostępnienia informacji, ponieważ organ nie wskazał, że nie posiada środków technicznych, umożliwiających udostępnienie informacji w sposób i w formie określonych we wniosku. Zatem w ocenie skarżącego skierowane do niego pismo nie zmieniło stanu bezczynności organu.

Odwołując się do treści art. 4 ust. 1 u.p.p. wskazano na konieczność udzielania prasie informacji przez przedsiębiorców i podmioty nie zaliczane do sektora finansów publicznych i nie działające w celu osiągnięcia zysku, o ile na podstawie odrębnych przepisów informacja nie jest objęta tajemnicą lub nie narusza prawa do prywatności. Z kolei z art. 3a u.p.p. wywiedziono stosowanie u.d.i.p. w zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej. Uzasadniając wykonywanie przez P[...] zadań publicznych, a zatem przynależność do kategorii podmiotów zobowiązanych do udzielenia informacji publicznej, wskazano na art. 34 ustawy z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, z którego wynika, że ustawodawca przekazał P[...] szereg zadań z zakresu administracji publicznej. Zadania nałożone na P[...] ze względu na ich cel mają charakter publiczny, dlatego informacja o działalności jego organów określonych w ustawie, powinna być udzielona na wniosek zarówno prasy, jak i każdego obywatela w trybie u.d.i.p. Z uwagi na powyższe wniosek z dnia 7 października 2014 r. powinien zostać rozpatrzony w trybie u.d.i.p., a nie w trybie przepisów u.p.p.

W odpowiedzi na skargę ZO P[...] w L,reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. Zdaniem organu pismem z dnia 14 października 2014 r. Łowczy Okręgowy P[...] w L. zwrócił się o podanie czy K.M. pozostaje w stosunku pracy z redakcją, albo zajmuje się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowych na rzecz i z upoważnienia redakcji oraz poinformował, że żądane dokumenty są do wglądu w siedzibie Zarządu. Jednak redakcja nie przesłała odpowiedzi na pismo i wnioskodawca nie stawił się w siedzibie Zarządu celem zapoznania się z materiałami. Skarga jest przedwczesna i jako taka niedopuszczalna, ponieważ ZO P[...] nie odmówił udzielenia odpowiedzi ani nie zwleka z odpowiedzią na zadane pytania w trybie u.p.p. Organ do którego kierowane jest zapytanie ma prawo oczekiwać, że osoba kierująca wniosek o udzielenie odpowiedzi w trybie prawa prasowego wykaże umocowanie lub wykaże, iż pozostaje w stosunku pracy z redakcją na którą się powołuje, pomimo wezwania do przekazania stosownego oświadczenia ze strony redakcji ZO P[...]nie otrzymał do tej pory stosownego dokumentu.

Dalej przywołując art. 4 ust. 3 u.p.p. wskazano, że w razie odmowy udzielenia informacji, na żądanie redaktora naczelnego, odmowę doręcza się zainteresowanej redakcji w formie pisemnej, a to dopiero otwiera termin do wniesienia skargi do sądu. Przedmiotowa sprawa nie spełnia zatem kryteriów do poddania jej ocenie merytorycznej przez sąd administracyjny. Odmowa udzielenia informacji nie nastąpiła, tym bardziej, iż to nie redaktor naczelny wnioskował o sporządzenie odmowy na piśmie. Dopiero na żądanie redaktora naczelnego zostałaby sporządzona odmowa z zachowaniem wszelkich wymagań przewidzianych prawem prasowym, która jest zaskarżalna. Następnie przywołując art. 4 ust. 3 u.p.p., uznano, że do sądu administracyjnego zaskarżalna jest tylko odmowa udzielania informacji na piśmie, sporządzona na żądanie redaktora naczelnego, a więc najpierw organ "wstępnie określa się", iż nie udzieli się informacji. W niniejszej sprawie bezsprzecznie K.M. wystąpił z wnioskiem o udzielenie informacji w trybie prawa prasowego. Oczekiwanie weryfikacji jego uprawnień w tym zakresie było normalną konsekwencją powoływania się przez niego na fakt bycia redaktorem w redakcji dziennika Ł.. Autor odpowiedzi na skargę podał, że organowi nie jest znany wzór papieru firmowego dziennika Ł., nie jest znany skład redakcji tego dziennika i nie posiada wiedzy kto jest redaktorem w rozumieniu art. 7 ust. 5 u.p.p. Jego zdaniem w dobie współczesnych urządzeń multimedialnych nie stanowi żadnego problemu sporządzenie papieru firmowego, który, jak można sądzić , nie zawiera żadnych ukrytych zabezpieczeń. Zatem żądanie weryfikacji miało podstawy tak faktyczne jak i prawne. Skoro pytający powołuje się na u.p.p., a ta ogranicza dostęp do informacji do ściśle określonej kategorii osób, to uzyskanie informacji na temat czy dana osoba należy do tej właśnie kategorii należy traktować jako zagadnienie wstępne wymagające wyjaśnienia. Przyjęcie odmiennego poglądu prowadziłoby do niczym nieuzasadnionego stanowiska, że każdy może żądać dostępu do informacji w trybie prawa prasowego jeśli tylko posługuje się papierem wyglądającym na firmowy oraz używając podpisu "redaktor". Podanie nawet danych nieprawdziwych przy wykorzystaniu fikcyjnego papieru firmowego zmuszałoby organ do udzielenia odpowiedzi w trybie prawa prasowego, zaś organ nie miałby prawa do weryfikacji tych uprawnień, co z kolei powodowałoby, że przepis traktujący o prawie prasy do informacji stałby się martwym. Wystarczyłoby pisemne użycie pewnych określeń czy znaków graficznych aby otworzyć drogę do dostępu w ramach prawa prasowego.

Dalej w piśmie procesowym podano, że organ nie pozostaje w bezczynności, gdyż nie miał obowiązku stosowania u.d.i.p., natomiast na gruncie u.p.p. instytucja skargi na bezczynność nie istnieje. Jeśli jednak przyjąć, że działanie skarżącego mieści się w ramach u.d.i.p. to otwartym staje się zagadnienie działania w ramach interesu publicznego - szczególnie istotnego. Nadto przytoczono stanowisko zajęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny Warszawie w wyroku z dnia 22 lutego 2006 r. (sygn. akt IISA/Wa 1721/05), w którym sąd uznał, że w zakresie dostępu do informacji publicznej interes publiczny istnieje wówczas, gdy uzyskanie określonych informacji mogłoby mieć znaczenie z punktu widzenia funkcjonowania państwa. W świetle przywołanego wyroku uznano, że wnioskodawca powinien przede wszystkim wykazać, że informacja której się domaga jest ważna dla dużego kręgu potencjalnych odbiorców i nie dotyczy jedynie jego prywatnego interesu. Przyjęcie odmiennego rozumowania w konsekwencji prowadzić będzie do sytuacji, gdy wystarczy sporządzenie wniosku w trybie prawa prasowego, aby uzyskać niczym nie ograniczony jednak nieuzasadniony dostęp do informacji, w trybie jednak prawa dostępu do informacji publicznej. Na koniec podkreślono, iż organ wezwał do przedłożenia umocowania do działania za redakcję. Gdyby K.M. złożył przedmiotowy wniosek nie powołując się, iż jest dziennikarzem, a jedynie podpisał go we własnym imieniu, organ nie miałby wątpliwości, iż wniosek należy rozpoznać w oparciu o u.d.i.p., jednak wnioskodawca nie dość, że występuje w imieniu innego podmiotu nie przedkładając upoważnienia, to jeszcze wprost powołuje się, iż podstawą żądania jest u.p.p.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:

Na podstawie art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a. sprawowana przez sąd administracyjny kontrola administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a ustawy. Przy skardze na bezczynność organu sąd uwzględnia tę skargę tylko wówczas, gdy uzna, że w sprawie wystąpiła taka bezczynność. Dlatego też, zaistnienie bezczynności oznacza naruszenie prawa i wystąpienie materialnej przesłanki do uwzględnienia skargi w myśl art. 149 p.p.s.a. Natomiast bezzasadność skargi, czyli brak stanu bezczynności, prowadzi do jej oddalenia stosownie do art. 151 p.p.s.a.

Względem charakteru samej skargi, która w istocie spowodowana jest nieudzieleniem wnioskodawcy informacji, jaką w jego ocenie winien on uzyskać w świetle obowiązujących przepisów zauważyć należy, że bezczynność organu ma miejsce wówczas, gdy organ będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminach określonych w ustawie i w konsekwencji pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma na celu spowodowanie wydania przez organ oczekiwanego aktu lub podjęcia określonej czynności. Rolą Sądu w niniejszej sprawie pozostaje zatem dokonanie oceny, czy po stronie organu istniał obowiązek konkretnego zachowania (udzielenie informacji), lecz nie wywiązał się z niego w prawem przewidzianym terminie.

Na wstępie rozważań należy odnieść się do kwestii szeroko opisywanego w odpowiedzi na skargę zagadnienia złożenia żądania w trybie u.d.i.p., gdyż zdaniem ZO P[...] w L. K. M. wnosił o udzielenie mu informacji w trybie u.p.p., a w tym przypadku nie służy uprawnienie do wywodzenia skargi na bezczynność. W ocenie Sądu w składzie orzekającym w niniejszej sprawie ma zastosowanie u.d.i.p. Zaznaczyć bowiem trzeba, że zgodnie z art. 3a u.p.p. w zakresie prawa dostępu do informacji publicznej stosuje się przepisy u.d.i.p. Wobec tego w przypadku złożenia wniosku przez prasę w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 u.p.p., o ile żądanie dotyczy informacji stanowiącej informację publiczną w zakresie określonym w art. 1 ust. 1 u.d.i.p. i zostało skierowane do podmiotu zobowiązanego do udzielenia takiej informacji, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2 u.d.i.p., to postępowanie w przedmiocie udostępnienia tej informacji toczy się - zarówno przed organem, jak i przed sądem administracyjnym w trybie u.d.i.p. Z sytuacją tego rodzaju mamy do czynienia w niniejszej sprawie.

Wniosek z dnia 7 października 2014 r. skierowany do ZO P[...] w L. należy uznać za pochodzący od prasy w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 u.p.p., gdzie pojęcie "prasa" obejmuje również zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmujące się działalnością dziennikarską, a dziennikarzem jest osoba zajmująca się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowych, pozostająca w stosunku pracy z redakcją, albo zajmująca się taką działalnością na rzecz i z upoważnienia redakcji. Jakkolwiek w niniejszej sprawie ZO P[...] kwestionuje jakoby K.M. występował jako dziennikarz, wobec wielości skarg na bezczynność organów P[...], Sąd w składzie orzekającym akceptuje i przyjmuje jako własne stanowisko wyrażone w podobnej sprawie przez Wojewódzki Sąd w Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, który w wyroku z dnia 23 grudnia 2014 r., (sygn. akt II SAB/Go 124/14 (dostępny w cbois.nsa.gov.pl) uznał, że ,,wprawdzie wskazana osoba nie powoływała się we wniosku na żadne pełnomocnictwo, jednak należy zauważyć, że przedmiotowy wniosek został w nagłówku oznaczony logo dziennika "Ł", złożony na druku firmowym redakcji z podaniem danych w tym numeru rejestru sądowego, numerów telefonów, faxów, adresów poczty elektronicznej i strony internetowej, zaś jako jego podstawę prawną wskazano przepisy prawa prasowego. Brak jest zatem podstaw, by przyjąć, że z wnioskiem o udzielenie informacji K. M. występował w imieniu własnym, a nie jako dziennikarz dziennika "Ł.".

Pamiętając zatem, że prawo do dostępu do informacji publicznej jest konstytucyjnym prawem podmiotowym wyrażonym w art. 61 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z którym obywatel ma prawo do uzyskania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz podmiotów pełniących funkcje publiczne, zauważyć należy, że ustawodawca formułując w art. 61 Konstytucji zasadę "prawa do informacji", wyznaczył tym samym podstawowe reguły wykładni tego uprawnienia. Jeżeli bowiem stanowi ono prawo konstytucyjne, to ustawy określające tryb dostępu do informacji powinny być interpretowane w taki sposób, aby gwarantować obywatelom i innym osobom i jednostkom szerokie uprawnienia w tym zakresie, a wszelkie wyjątki powinny być rozumiane wąsko. Oznacza to stosowanie w odniesieniu do tych ustaw takich zasad wykładni, które sprzyjają poszerzaniu, a nie zawężaniu obowiązku informacyjnego (por. wyrok NSA z dnia 14.11.2003r. sygn. akt II SAB 199/03 niepubl. oraz wyrok z dnia 7.12.2010r. sygn. I OSK 1774/10 dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych).

Wobec powiedzianego należy stwierdzić, że przepisy u.d.i.p. nie uzależniają rozpoznania wniosku od przedstawienia dokumentów potwierdzających status osoby, która domaga się udzielenia określonej informacji publicznej. Ponadto skoro art. 3a u.p.p. w zakresie prawa dostępu prasy do informacji publicznej odsyła do stosowania przepisów u.d.i.p., to traktowanie dziennikarza występującego o udzielenie informacji publicznej bardziej rygorystycznie niż każdego innego podmiotu korzystającego z uprawnienia przewidzianego w art. 61 Konstytucji jest nieuzasadnione. Nieuzasadnione w ocenie Sądu jest zatem w realiach niniejszej sprawy żądanie od dziennikarza K. M. upoważnienia do działania w imieniu dziennika "Ł.", bądź oczekiwanie, że dziennikarz sam uwiarygodni, że działa w imieniu konkretnej redakcji.

Skoro nie budzi wątpliwości Sądu, że wniosek o udzielenie przedmiotowej informacji winien zostać rozpoznany w trybie u.d.i.p. należy odnieść się do zagadnienia skierowania owego wniosku do podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej w trybie wskazanej ustawy, bowiem w orzecznictwie sądów administracyjnych powstała pewna niejednolitość. W ocenie Sądu w składzie orzekającym ZO P[...] w L. zobowiązany był mocą obowiązujących przepisów do udzielenia informacji publicznej. Twierdzenie to wynika z treści art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p., gdzie do udzielenia informacji publicznej zobowiązane są nie tylko władze publiczne, ale także inne podmioty wykonujące zadania publiczne, w szczególności: podmioty reprezentujące inne osoby lub jednostki organizacyjne, które wykonują zadania publiczne lub dysponują majątkiem publicznym, oraz osoby prawne, w których Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów o ochronie konkurencji i konsumentów.

Pozycja P[...] uregulowana została ustawą z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie (Dz.U. z 2013 r., poz. 1226 ze zm.), gdzie przekazano mu do realizacji zadania z zakresu administracji publicznej. Jako zadania związku wskazane w art. 34 ustawy podano m.in.: prowadzenie gospodarki łowieckiej w obwodach wyłączonych z wydzierżawienia i w obwodach wydzierżawionych przez koła łowieckie, troskę o rozwój łowiectwa i współdziałanie z administracją rządową i samorządową, jednostkami organizacyjnymi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe i parkami narodowymi oraz organizacjami społecznymi w ochronie środowiska przyrodniczego, a także w zachowaniu i rozwoju populacji zwierząt łownych i innych dziko żyjących. Związek realizuje również inne zadania powierzone mu przez ministra właściwego do spraw ochrony środowiska. Wymienione zadania nałożone na związek w drodze ustawy ze względu na ich cel mają charakter publiczny (por. R. Stec, "Uprawianie łowiectwa i prowadzenie gospodarki łowieckiej. Uwarunkowania administracyjnoprawne, cywilnoprawne i organizacyjne.", Lex 2012). O publicznoprawnym charakterze działalności P[...] świadczy także konieczność odbycia, przez osoby ubiegające się o uprawnienia do polowania, szkolenia prowadzonego przez Związek (art. 42 ust. 4-7 Prawa łowieckiego). Nadto stanowisko, że P[...] jest podmiotem wykonującym zadania publiczne, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej, został ugruntowany w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. I OSK 89/13, wyrok NSA z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt I OZ 1155/13, wyrok NSA z dnia 18 września 2014 r. sygn. akt I OSK 2745/13).

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 2 lit c i d u.d.i.p. informację publiczną stanowi informacja o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym o przedmiocie ich działalności, kompetencjach oraz majątku którym dysponują. Ponadto, stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 3 lit d i e u.d.i.p. informację publiczną stanowią informacje o zasadach funkcjonowania tych podmiotów, w tym sposobach załatwiania spraw. Wobec takiego rozumienia informacji publicznej nie budzi wątpliwości, że sporządzone z posiedzeń zarządu okręgowego protokoły i podjęte uchwały stanowią informację publiczną, z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających z art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. Zgodnie z tym przepisem prawo do informacji podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych (ust.1). Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa (ust.2). Wypada zauważyć, że zakres ograniczeń odpowiada ograniczeniom wskazanym w art. 4 ust. 1 Prawa prasowego.

Statut P[...] w § 134 ust. 1 przewiduje, że posiedzenia zarządu okręgowego zwołuje i prowadzi przewodniczący. Posiedzenia zwoływane są w zależności od potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz w miesiącu. Zakres kompetencji określa § 133 pkt 1-22 Statutu. Zatem do udzielenia informacji zobowiązany był także ZO P[...] w L., do którego wniosek został skierowany. W niniejszej sprawie zastosowanie miały na mocy art. 3a u.p.p. i przepisy u.d.i.p. Z przepisów tych wynika, że podmiot zobowiązany do udostępniania informacji publicznej ma obowiązek podjąć określone w tej ustawie czynności, nawet jeśli żądane informacje nie stanowią informacji publicznej - w terminie wskazanym w art. 13 u.d.i.p. tj. bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Jeśli zatem wniosek dotyczy informacji będącej informacją publiczną organ ma obowiązek:

1) udostępnić tę informację w formie czynności materialno – technicznej w sposób i w formie zgodny z wnioskiem (art. 13 ust. 1 u.d.i.p.) lub

2) wydać na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p. decyzję o odmowie jej udostępnienia w razie uznania, że zachodzą podstawy do takiej odmowy, np. wynikające z art. 5 u.d.i.p. lub

3) udzielić informacji, o których mowa w art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2 u.d.i.p., wyjaśniając przyczyny braku możliwości udostępnienia informacji w terminie bądź zgodnie z wnioskiem, przy jednoczesnym wskazaniu, w jakim terminie (nie dłuższym jednak niż 2 miesiące), w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie (w sytuacji powiadomienia wnioskodawcy o braku możliwości realizacji jego żądania w sposób lub w formie określonych we wniosku, ze wskazaniem innego sposobu lub formy bezzwłocznego udostępnienia informacji, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się (art. 14 ust. 2 u.d.i.p.) lub

4) poinformować pisemnie wnioskodawcę, że nie posiada żądanej informacji.

Zatem żądanie przez skarżącego udostępnienia kopii protokołów i podjętych uchwał z posiedzeń ZO P[...] odbytych w 2014 r. w formie kserokopii, przesyłką pocztową lub skanów pocztą email, dotyczyło informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p., gdyż dotyczyło informacji o sprawach publicznych, a wniosek został skierowany do podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej, a mimo to - żadnej ze wskazanych powyżej czynności organ nie podjął w ustawowym 14-dniowym terminie, co świadczy o bezczynności tego organu. Za takie bowiem nie może być uznane udzielenie składającemu wniosek odpowiedzi w formie pisma zawierającej zaproszenie do siedziby organu, celem pozyskania wnioskowanych informacji.

W sprawie jest bezsporne, że ZO P[...] w L. nie udzielił skarżącemu żądanej informacji, a stan taki trwa nadal. Zarząd nie podjął także czynności, o których stanowią przepisy u.d.i.p. Wbrew twierdzeniom odpowiedzi na skargę wnioskodawca nie musi wykazywać szczególnego interesu publicznego jako podstawy uzyskania informacji publicznej. Kategoria "szczególnego interesu publicznego" aktualizuje się w wypadku żądania informacji przetworzonej. Kwalifikacja informacji jako przetworzonej należy do organu, jednakże w analizowanej sprawie ocena taka nie została przez organ dokonana.

Z przeprowadzonego wywodu wynika w niezbity sposób, że wbrew żądaniom skargi - nie było podstaw do jej odrzucenia, w tym zwłaszcza na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał, że zarzucana bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Regulacje dotyczące udostępnienia informacji publicznej budzą wielokrotnie wątpliwości interpretacyjne, zachowanie adresata wniosku w kontrolowanej sprawie nie miało cech lekceważącego traktowania obowiązków nakładanych na niego mocą ustawy o dostępie do informacji publicznej.

Mając powyższe na uwadze na mocy art. 149 § 1 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w sentencji, z kolei o kosztach orzeczono na podstawie art. 200 i art. 205 § 2 p.p.s.a.