drukuj    zapisz    Powrót do listy

648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego 658, Dostęp do informacji publicznej, Inne, Zobowiązano do dokonania czynności, II SAB/Ke 51/15 - Wyrok WSA w Kielcach z 2015-10-15, Centralna Baza Orzeczeń Naczelnego (NSA) i Wojewódzkich (WSA) Sądów Administracyjnych, Orzecznictwo NSA i WSA

II SAB/Ke 51/15 - Wyrok WSA w Kielcach

Data orzeczenia
2015-10-15 orzeczenie nieprawomocne
Data wpływu
2015-08-18
Sąd
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach
Sędziowie
Dorota Chobian
Jacek Kuza /sprawozdawca/
Sylwester Miziołek /przewodniczący/
Symbol z opisem
648 Sprawy z zakresu informacji publicznej i prawa prasowego
658
Hasła tematyczne
Dostęp do informacji publicznej
Sygn. powiązane
I OSK 535/16 - Wyrok NSA z 2016-07-26
Skarżony organ
Inne
Treść wyniku
Zobowiązano do dokonania czynności
Powołane przepisy
Dz.U. 2012 poz 270 art. 149 par. 1, art. 200
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity.
Dz.U. 1984 nr 5 poz 24 art. 3a, 7 ust. 2 pkt 1
Ustawa z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe.
Dz.U. 2001 nr 112 poz 1198 art. 6, art. 1 ust. 1, art. 13, art. 14
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Joanna Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. sprawy ze skargi P. G. redaktora naczelnego dziennika "..." na bezczynność Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. zobowiązuje Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego w [...] do rozpatrzenia wniosku dziennika "..." z dnia 29 maja 2015 r. (data wpływu do organu 9 czerwca 2015r.) o udzielenie informacji publicznej w terminie 14 dni od doręczenia odpisu prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że bezczynność Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w [...] na rzecz P. G. redaktora naczelnego dziennika "..." kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

P. G., redaktor naczelny dziennika "...", wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skargę na bezczynność Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego (ZO PZŁ) w K. w przedmiocie braku udzielenia prasie informacji publicznej w trybie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, w zw. z art. 3a ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe, na wniosek z 29 maja 2015 r. Skarżący na podstawie art. 149 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U z 2012 poz. 270 ze zm.) dalej p.p.s.a. domagał się nakazania ZO PZŁ udzielenia informacji zgodnie z wnioskiem w ciągu 14 dni.

W uzasadnieniu skargi podniesiono, że redaktor naczelny dziennika "..." P.G. we wspomnianym wniosku wystąpił do ZO PZŁ na podstawie art. 4 ust. 1 i art. 11 ust. 1 Prawo prasowe o udzielenie informacji poprzez nadesłanie kopii protokołów i podjętych uchwał z posiedzeń Zarządu Okręgowego PZŁ odbytych do chwili obecnej w 2015 r. w formie kserokopii przesyłką pocztową lub skanów pocztą email. Organ otrzymał wniosek 9 czerwca 2015 r. i do 23 czerwca 2015 r. tj. w ciągu 14 dni nie udzielił wnioskowanej informacji, ani do dnia wniesienia skargi nie wykonał żadnej czynności w sprawie.

W odpowiedzi na skargę ZO PZŁ wniósł o jej odrzucenie, względnie oddalenie. Organ podkreślił, że na wniosek skarżącego odpowiedział pismem z 22 czerwca 2015 r., które do dnia dzisiejszego pozostało bez reakcji. Organ dodał, że zarówno w tej odpowiedzi jak i w dotychczas prowadzonej korespondencji cały czas deklarował wolę współpracy w udzieleniu informacji, proponując różne sposoby jej uzyskania, bez żadnego pozytywnego odzewu w tym zakresie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje między innymi orzekanie w sprawach ze skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 - 4a. Uzasadniając rozstrzygnięcie zawarte w punkcie I wyroku wskazać należy, że bezczynność organu ma miejsce wówczas, gdy organ będąc właściwym w sprawie i zobowiązanym do podjęcia czynności, nie podejmuje jej w terminach określonych w ustawie i w konsekwencji pozostaje w zwłoce. Skarga na bezczynność ma na celu spowodowanie wydania przez organ oczekiwanego aktu lub podjęcia określonej czynności.

W związku z powołaniem jako podstawy prawnej wniosku Dziennika "..." o udostępnienie informacji przepisów ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5/84 poz. 24 ze zm.), dalej Prawo prasowe, na wstępie należało wyjaśnić, w oparciu o jakie przepisy wniosek ten powinien być rozpatrzony, a w konsekwencji czy skarga na bezczynność jest dopuszczalna.

Zgodnie z art. 3a ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz.U. z 1984r., Nr 5, poz. 24 ze zm.) – w zakresie prawa dostępu do informacji publicznej stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198), zwanej dalej, u.d.i.p. O ile zatem zostanie ustalone, że wnioskodawca jest "prasą" w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo prasowe, żądanie dotyczy informacji stanowiącej informację publiczną w zakresie określonym w art. 1 ust. 1 u.d.i.p. i zostało skierowane do podmiotu zobowiązanego do udzielenia takiej informacji, o którym mowa w art. 4 ust. 1 i 2 u.d.i.p. – postępowanie w przedmiocie udostępnienia tej informacji toczy się – zarówno przed organem, jak i przed sądem administracyjnym w trybie u.d.i.p.

Taka sytuacja występuje w niniejszej sprawie i w związku z tym skarga na bezczynność jest dopuszczalna.

Jak wynika bowiem z akt sprawy, wniosek z dnia 29 maja 2015 r. pochodzi od "prasy" w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy – Prawo prasowe, zgodnie z którym pojęcie "prasa" obejmuje również zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmujące się działalnością dziennikarską, a dziennikarzem jest osoba zajmująca się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowych, pozostająca w stosunku pracy z redakcją, albo zajmująca się taką działalnością na rzecz i z upoważnienia redakcji. Ponieważ wniosek z dnia 29 maja 2015 r. został złożony przez Redaktora naczelnego Dziennika "..." P. G., który powołał się przy tym na przepisy Prawa prasowego, nie może być wątpliwości, że wniosek o udzielenie informacji pochodzi od prasy w podanym wyżej rozumieniu.

Nie może być również w ocenie Sądu wątpliwości co do tego, że Polski Związek Łowiecki jest podmiotem wykonującym zadania publiczne, do którego mają zastosowanie przepisy ustawy o dostępie do informacji publicznej. Pogląd taki został ugruntowany w orzecznictwie sądowoadministracyjnym (por. wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. I OSK 89/13, wyrok NSA z dnia 28 listopada 2013 r. sygn. akt I OZ 1155/13, wyrok NSA z dnia 18 września 2014 r. sygn. akt I OSK 2745/13) i Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni go podziela.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 2 lit c i d u.d.i.p. informację publiczną stanowi informacja o podmiotach, o których mowa w art. 4 ust. 1, w tym

o przedmiocie ich działalności, kompetencjach oraz majątku którym dysponują. Ponadto, stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 3 lit d i e u.d.i.p., informację publiczną stanowią informacje o zasadach funkcjonowania tych podmiotów, w tym sposobach załatwiania spraw. Wobec takiego rozumienia informacji publicznej nie budzi wątpliwości, że sporządzone z posiedzeń zarządu okręgowego protokoły i podjęte uchwały stanowią informację publiczną, z zastrzeżeniem ograniczeń wynikających

z art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. Zgodnie z tym przepisem prawo do informacji podlega ograniczeniu w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych (ust.1). Prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Ograniczenie to nie dotyczy informacji o osobach pełniących funkcje publiczne, mających związek z pełnieniem tych funkcji, w tym o warunkach powierzenia i wykonywania funkcji, oraz przypadku, gdy osoba fizyczna lub przedsiębiorca rezygnują z przysługującego im prawa (ust.2). Wypada zauważyć, że zakres ograniczeń odpowiada ograniczeniom wskazanym w art. 4 ust. 1 Prawa prasowego.

Statut PZŁ w § 134 ust. 1 przewiduje, że posiedzenia zarządu Okręgowego zwołuje i prowadzi przewodniczący. Posiedzenia zwoływane są w zależności od potrzeb, nie rzadziej jednak niż raz w miesiącu. Zakres kompetencji określa § 133 pkt 1-22 Statutu.

W niniejszej sprawie zastosowanie miały zatem – na mocy art. 3a Prawa prasowego – przepisy u.d.i.p. Z przepisów tych wynika, że podmiot zobowiązany do udostępniania informacji publicznej ma obowiązek podjąć określone w tej ustawie czynności, nawet jeśli żądane informacje nie stanowią informacji publicznej -

w terminie wskazanym w art. 13 u.d.i.p. tj. bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Jeśli zatem wniosek dotyczy informacji będącej informacją publiczną organ ma obowiązek:

1) udostępnić tę informację w formie czynności materialno – technicznej w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem (art. 13 ust. 1 u.d.i.p.) lub

2) wydać na podstawie art. 16 ust. 1 u.d.i.p. decyzję o odmowie jej udostępnienia

w razie uznania, że zachodzą podstawy do takiej odmowy, np. wynikające z art. 5 u.d.i.p. lub

3) udzielić informacji, o których mowa w art. 13 ust. 2 i art. 14 ust. 2 u.d.i.p., wyjaśniając przyczyny braku możliwości udostępnienia informacji w terminie bądź zgodnie z wnioskiem, przy jednoczesnym wskazaniu, w jakim terminie (nie dłuższym jednak niż 2 miesiące), w jaki sposób lub w jakiej formie informacja może być udostępniona niezwłocznie (w sytuacji powiadomienia wnioskodawcy o braku możliwości realizacji jego żądania w sposób lub w formie określonych we wniosku, ze wskazaniem innego sposobu lub formy bezzwłocznego udostępnienia informacji, jeżeli w terminie 14 dni od powiadomienia wnioskodawca nie złoży wniosku

o udostępnienie informacji w sposób lub w formie wskazanych w powiadomieniu, postępowanie o udostępnienie informacji umarza się (art. 14 ust. 2 u.d.i.p.) lub

4) poinformować pisemnie wnioskodawcę, że nie posiada żądanej informacji.

Jak wyżej wskazano, żądanie przez skarżącego udostępnienia kopii protokołów i podjętych uchwał z posiedzeń Zarządu Okręgowego PZŁ odbytych

w 2015 r. w formie kserokopii przesyłką pocztową lub skanów pocztą email, dotyczyło informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p., gdyż odnosiło się do informacji o sprawach publicznych, a wniosek został skierowany do podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej. Mimo to żadnej ze wskazanych powyżej czynności organ nie podjął w ustawowym 14-dniowym terminie, co świadczy o bezczynności tego organu. Za którąkolwiek z wymienionych wyżej czynności nie może być uznane udzielenie składającemu wniosek pisemnej odpowiedzi zawierającej zaproszenie do siedziby organu, celem pozyskania wnioskowanych informacji. Ocena taka wynika stąd, że w piśmie tym organ nie powołał się na jakąkolwiek z okoliczności, które w myśl art. 14 ust. 1 u.d.i.p. uniemożliwiają mu udostępnienie żądanej informacji w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem. Zgodnie z tym przepisem bowiem udostępnianie informacji publicznej na wniosek następuje w sposób i w formie zgodnych z wnioskiem, chyba że środki techniczne, którymi dysponuje podmiot obowiązany do udostępnienia, nie umożliwiają udostępnienia informacji w sposób i w formie określonych we wniosku.

W przypadku jednak braku opisanych w cytowanym przepisie środków technicznych na organie spoczywa obowiązek pisemnego poinformowania o tym fakcie wnioskodawcy, ze wskazaniem przyczyn zaistniałego stanu rzeczy oraz możliwego sposób udostępnienia żądanych informacji. Taka sytuacja jednak w niniejszej sprawie nie miała miejsca, gdyż ZO PZŁ w korespondencji ze skarżącym nie powoływał się na brak środków technicznych. Wprawdzie w odpowiedzi na wniosek z 29 maja 2015 r. organ wystosował do skarżącego pismo zawierające zaproszenie do siedziby organu, celem pozyskania wnioskowanych informacji, gdyż "taka droga jest po prostu dobra" jeśli ma się rzetelnie i obiektywnie relacjonować działalność organu, to jednak z tego pisma nie wynika, aby organ miał jakiekolwiek trudności natury technicznej, które uniemożliwiają mu udzielenie informacji zgodnie z wnioskiem skarżącego. Z pisma tego wynika przy tym, że ZO PZŁ dysponuje środkami technicznymi umożliwiającymi skserowanie protokołów z kilku prawdopodobnie tylko posiedzeń Zarządu Okręgowego PZŁ odbytych w okresie od stycznia do maja 2015 r. oraz podjętych na tych posiedzeniach uchwał, a następnie przesłania ich pocztą na adres wnioskodawcy. Organ zaproponował bowiem, że na miejscu, tj. w K. odległych od siedziby redakcji "..." mieszczącej się w G. o prawie 500 kilometrów, skarżący uzyska od organu pełną możliwość skopiowania wszystkich materiałów. Wniosek stąd, że organ posiada środek techniczny jakim jest kserokopiarka, umożliwiający udostępnienie żądanej informacji zgodnie z wnioskiem.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 149 § 1 zdanie 1 p.p.s.a., zobowiązał ZO PZŁ do załatwienia wniosku skarżącego z dnia 29 maja 2015 r. w terminie 14 dni od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku. Jednocześnie Sąd, na podstawie art. 149 § 1 zdanie 2 p.p.s.a., stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa. Oceniając tę kwestię Sąd wziął pod uwagę wszystkie aspekty sprawy, w tym okoliczność, że bezczynność organu wynikała przede wszystkim z błędnej interpretacji przepisów zarówno co do trybu, jak i sposobu udostępnienia informacji publicznej.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 200 p.p.s.a. Na zasądzone koszty złożył się wpis w kwocie 100 zł, opłata od pełnomocnictwa – 17 zł i wynagrodzenie radcy prawnego – 240 zł, obliczone na podstawie § 14 ust. 2 pkt 1c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 490).



Powered by SoftProdukt