Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Sędziowie NSA Małgorzata Wolska NSA Stanisław Śliwa Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 25 listopada 2015 r. sprawy ze skargi P. G. redaktora naczelnego dziennika [...] na bezczynność Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej I. zobowiązuje Zarząd Okręgowy Polskiego Związku Łowieckiego w [...] do rozpoznania wniosku skarżącego P. G. redaktora naczelnego dziennika [...] z dnia 29 maja 2015 r. w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt sprawy organowi; II. stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. zasądza od Zarządu Okręgowego Polskiego Związku Łowieckiego w [...] na rzecz skarżącego P. G. redaktora naczelnego dziennika [...] kwotę 357 zł /słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W dniu 30 września 2015 r. wpłynęła do Sądu skarga PG, redaktora naczelnego dziennika "[.]", na bezczynność Zarządu Okręgowego [.] w [.] w sprawie udostępnienia prasie informacji publicznej na wniosek z dnia 29 maja 2015 r., w której zarzucono naruszenie przez stronę przeciwną przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o odstępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) oraz art. 3a ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.).

Z uzasadnienia skargi wynika, że podaniem z dnia 29 maja 2015 r. PG wystąpił na podstawie art. 4 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo prasowe (Dz. U. Nr 5, poz. 24 z późn. zm.) do Zarządu Okręgowego [.] w [.] o udostępnienie określonych informacji poprzez przesłanie kopii protokołów i podjętych uchwał z posiedzeń Zarządu Okręgowego [.] do dnia złożenia wniosku odbytych w 2015 r. w formie kserokopii przesyłką pocztową lub skanów pocztą e-mail. Do dnia wniesienia skargi obowiązek ten nie został przez Związek wykonany. Tymczasem podmioty niezaliczane do sektora finansów publicznych oraz niedziałające w celu osiągnięcia zysku są obowiązane udzielać prasie informacji o swojej działalności, jeżeli informacje takie nie są objęte ochroną. Żądane informacje powinny zostać udostępnione na zasadach określonych w ustawie o dostępie do informacji publicznych, do której odsyła art. 3a Prawa prasowego. PZŁ jest natomiast podmiotem zobowiązanym do udostępnienia prasie żądanych informacji.

Skarżący domaga się zobowiązania organu do udostępnienia żądanych informacji i orzeczenia o kosztach postępowania.

W odpowiedzi na skargę pełnomocnik Zarządu Okręgowego [.] w [.] wniósł o jej oddalenie z powodu jej niezasadności. Wyjaśnił, że w dniu 7 września 2015 r. wystosowano pismo do wnioskodawcy, w którym zwrócono się o wykazania szczególnie istotnego interesu publicznego w udostepnieniu żądanych przez niego informacji przetworzonych. Interes taki przez skarżącego nie został wykazany, a termin nadany przez organ dla wskazania interesu jeszcze nie upłynął.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. 2014, poz. 1647), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Na zasadzie art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej p.p.s.a., kontrola ta obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1- 4 a.

Skarga zasługuje na uwzględnienie.

W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę na bezczynność organu w udostępnieniu informacji publicznej unormowanej w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2014 r. poz. 782), zwana dalej również "ustawą".

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, udostępnianie informacji publicznej na wniosek winno nastąpić bez zbędnej zwłoki, nie później niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku, z wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 13 ust. 2 i art. 15 ust. 2 ustawy. Ustawa nie przewiduje żadnej szczególnej formy udzielenia informacji publicznej i dlatego jej udostępnienie następuje w drodze czynności materialno-technicznej. Forma decyzji zastrzeżona została przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy i dotyczy odmowy udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenia postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe regulacje przyjąć należy, że bezczynność organu w udostępnieniu informacji publicznej występuje wtedy, gdy zobowiązany do udzielenia tej informacji podmiot nie podejmuje w terminie - wskazanym w art. 13 ustawy - odpowiednich czynności, tj. nie udostępnia informacji w formie czynności materialno-technicznej lub nie wydaje decyzji o odmowie jej udzielenia. Prawo dostępu do informacji publicznej oznacza dostęp do informacji już istniejącej, będącej w posiadaniu organu, a rozstrzygnięcie określone w art. 16 ust. 1 ustawy jest wydawane, gdy istniejąca informacja nie może być udostępniona. W braku takiej informacji organ nie ma obowiązku wydania decyzji odmawiającej jej udostępnienia, lecz powinien poinformować wnioskodawcę o braku żądanej informacji. Takie pismo informujące ma postać czynności materialno-technicznej, która stanowi odpowiedź na wniosek i chroni organ od zarzutu bezczynności.

Dokonując w pierwszej kolejności oceny dopuszczalność skargi stwierdzić należy, że wniesienie skargi na bezczynność w sprawie dostępu do informacji publicznej nie zostało przez ustawodawcę ograniczone żadnym terminem, a dla jej skutecznego wniesienia nie jest wymagane uprzednie wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa (por. m.in. wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2011 r., sygn. akt I OSK 285/11; postanowienie NSA z dnia 31 marca 2008 r., sygn. akt I OSK 262/08; postanowienie NSA z dnia 3 października 2007 r., sygn. akt I OSK 1382/07; wyrok NSA z dnia 24 maja 2006 r., sygn. akt I OSK 601/05 dostępny na str. http://www.nsa.orzeczenia.gov.pl - wyroki NSA: z dnia 23 kwietnia 2010 r. sygn. akt I OSK 646/10 - Lex nr 672923; wyrok WSA w Szczecinie z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt II SAB/Sz 13/14 - Lex nr 1443751). W związku z powyższym skargę uznać należało za dopuszczalną.

Sąd oceniając, czy w sprawie doszło do bezczynności podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej w pierwszej kolejności stwierdzić musi, czy na organie ciąży wynikający z przepisów prawa obowiązek wszczęcia postępowania i podjęcia stosownego rozstrzygnięcia (stosownej czynności), a następnie ustalić, czy nakazany prawem obowiązek zrealizował i przewidzianym przez przepisy terminie. (por. wyrok NSA z 17 kwietnia 2013 r., sygn. akt I OSK 3109/12 - Lex nr 1368964). Dodać także trzeba, że w razie wniesienia skargi na bezczynność organu przedmiotem sądowej kontroli nie jest określony akt lub czynność organu administracji, lecz ich brak w sytuacji, gdy organ (podmiot) miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie.

Dostrzec również należy, że w świetle art. 149 p.p.s.a., celem skargi na bezczynność jest doprowadzenie do wydania przez organ aktu lub dokonania wynikającej z przepisów prawa czynności w sprawie wszczętej żądaniem wnioskodawcy. Z treści powyższego przepisu a contrario wynika, że niewykonanie przez organ tego obowiązku uzasadnia uwzględnienie skargi. Sąd, zobowiązując organ do działania, nie przesądza przy tym jednocześnie o sposobie załatwienia wniosku (art. 149 § 1 p.p.s.a.).

Z akt administracyjnych wynika, że wnioskiem z dnia 29 maja 2015 r. PG redaktor naczelny dziennika myśliwych "[.] " zwrócił się o udzielenie informacji poprzez przysłanie kopii protokołów i podjętych uchwał z posiedzeń Zarządu Okręgowego PZŁ w [.] odbytych do chwili złożenia wniosku w 2015 r. w formie kserokopii przesyłką pocztową lub skanów pocztą e-mail.

Decyzją z dnia [.] lipca 2015 r. Przewodniczący Zarządu Głównego [.] nr [.] uchylił decyzję Przewodniczącego ZO PZŁ w [.] z dnia [.] czerwca 2015 r. nr [.] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej i stwierdził, że rozpatrując wniosek Zarząd Okręgowy popełnił poważny błąd proceduralny, gdyż mając wątpliwości, co do istnienia szczególnie istotnego interesu publicznego powinien był wezwać redaktora naczelnego dziennika "[.] " do wykazania tego interesu, a nie orzekać o jego braku. Zarząd został zobowiązany do wezwania wnioskodawcy, aby wyjaśnił na czym polega ów szczególny interes publiczny.

Decyzja ta do Zarządu Okręgowego w [.] wpłynęła w dniu [.] lipca 2015 r. Zatem najpóźniej do dnia 12 sierpnia 2015 r. ZO [.] w [.] winien był podjąć czynności, aby wykonać wskazania wynikające z decyzji albo działania opisane ww. art. 13 ustawy. Z tym dniem to jest 12 sierpnia 2015 r. upływał czternastodniowy termin obligujący ZO [.] w [.] do rozpatrzenia wniosku o udzielenie informacji publicznej. Przewodniczący ZO [.] w [.] dopiero pismem z dnia 7 września 2015 r. wystąpił do redaktora naczelnego "[.] ", nadanym w dniu 12 września 2015 r. w urzędzie pocztowym (dowód nadania w aktach administracyjnych). Dodać również trzeba, że do postępowania o udzielenie informacji publicznej nawet w przypadku, gdy jest wydawana decyzja administracyjna, to nie mają zastosowania przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego w tym o terminach załatwiana spraw (art. 37 - 37 k.p.a.), gdyż ustawa o dostępie o informacji publicznej zawiera własną regulację o termach jej udzielenia.

Bezczynność ZO [.] w [.] jest okolicznością bezsporną. W czternastodniowym terminie skarżący nie uzyskał informacji, ani nie został powiadomiony o przyczynach późniejszego rozpatrzenia wniosku (patrz art. 13 ust. 2 ustawy i wyrok NSA z 11.03.2015 r. sygn. akt I OSK 934/14 LEX nr 1667851). Pierwszą czynnością Zarządu Okręgowego [.] w [.] po kasacyjnej decyzji ZG [.] w [.] było wezwanie z dnia 7 września 2015 r.

W tym stanie sprawy Sąd orzekł jak w pkt I sentencji wyroku na podstawie art. 149 § 1 pkt 1 p.p.s.a. Z uwagi na czas opóźnienia w podjęciu działań przez Zarząd Okręgowy [.] w [.] Sąd uznał, że bezczynność nie miała cech rażącego naruszenia prawa stosownie do art. 149 § 1a) p.p.s.a.

Orzeczenie o kosztach znajduje uzasadnienie w art. 200 p.p.s.a.